Αστέρι μου, φεγγάρι μου...

“Αστέρι μου φεγγάρι μου
της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θα 'ρθω πάλι
κοντά σου θα 'ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί
και να με πάρεις πάλι”

Χθες βράδυ…
Ο ήχος του τραγουδιού από τα χείλη της Χαρούλας στ’ αυτιά μου…
Μοναδική παρέα ένα chardonnay και ΄συ…
Στα χείλη το κρασί, στο μυαλό εσύ…

“Αγάπη μου αγάπη μου
η νύχτα θα μας πάρει
τ' άστρα κι ο ουρανός
το κρύο το φεγγάρι”

Κοιτάω τον ουρανό…
Βλέπω τ’ αστέρια, το φεγγάρι και το πρόσωπό σου…
Είναι εκεί…
Τα μάτια σου, τα χείλη σου…
Είσαι εκεί, από πάνω μου…
Είμαι εκεί, κοιτώντας σε…

“Θα σ' αγαπώ
θα ζω μες το τραγούδι
θα μ' αγαπάς
θα ζεις με τα πουλιά
θα σ' αγαπώ
θα γίνουμε τραγούδι
θα μ' αγαπάς
θα γίνουμε πουλιά”

Και βγαίνει μόνο μία λέξη από τα χείλη μου…

Σ’αγαπώ…

(στίχοι: Γ. Θεοδωράκης)