Ζωή αβίωτη...

Κυριακή, Δεκεμβρίου 03, 2006


Όταν η ζωή,
χαμένη στους δρόμους που χάραξε και δεν έχουν γυρισμό,
αφουγκράζεται τον ήχο των σιωπών των σωμάτων
που γύρεψε για συνοδοιπόρους των ταξιδιών της,
γνέφει κλαίγοντας στις ψυχές των αφορισμένων ενοχών της…

Ξαναπερνάει από τις συμπληγάδες των αποτυχιών της
και προσπερνά με βήμα βαρύ τα λάθη και τις χαμένες επιλογές της…

Μαθαίνει να ζει με ενδοιασμούς τα πάθη της
και αρνείται την καινή της διαθήκη…

Χάνεται στις προσδοκίες της…
Χάνει της προσμονές της…

Τότε η ζωή, γίνεται πεπερασμένη…
Τότε η ζωή, γίνεται αβίωτη…

(‘The Scream’ by Edvard Munch)

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι όμως συνεχίζεται...

Δεκεμβρίου 03, 2006 1:42 μ.μ.
Serenity είπε...

Έτσι είναι... και συνεχίζεται... ακόμα κι αν χρειαστεί να συρθείς πάνω στις πέτρες και να ματώσεις... μέχρι να σηκωθείς και να περπατήσεις...

Δεκεμβρίου 03, 2006 1:53 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Κρίμα σε αυτόν που άλλαξε την πορεία της ζωής του προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ο Μουνχ παρόλα αυτά είναι θαυμάσιος.

Δεκεμβρίου 03, 2006 2:59 μ.μ.
Καπετάνισσα είπε...

Κι όμως, η Ζωή η Αβίωτη άλλο δεν κραυγάζει παρά τη λαχτάρα της για Ζωή.

Έλλειψη προσανατολισμού;
Απελπισία;
"Βοήθεια, θέλω να ζήσω", πάει να πει.

Και θα ζήσει.
Καλύτερα.

Δεκεμβρίου 03, 2006 4:31 μ.μ.
Alkyoni είπε...

όχι απαραίτητα Καπετάνισσά μου..
άσχετο με το ποστ..
"Βοήθεια, θέλω να ζήσω" ψέλιζε όσο μπορούσε ο φίλος μου λίγο πριν πεθάνει
ήταν εκεί και ο γιατρός του ιατρικού κέντρου του χωριού του....
δεν του κανε ούτε μια ένεση μορφίνης - καρκίνος ήταν σε μισή το πολύ ώρα είχε σβήσει- τουλάχιστον αυτή τη μισή ώρα που του απέμεινε να τι ζήσει χωρίς φόβο έστω και με τεχνητά μέσα κυρίως όμως με αξιοπρέπεια..
γιώργο συγνώμη αν σου χάλασα την ροή των σχολίων...δεν μπόρεσα να "συγκρατηθώ" όταν είδα τα λόγια της καπετάνισσας και "κόλησα"
Ξέρω πως αυτό είναι άλλη περίπτωση..
συγνώμη

Δεκεμβρίου 03, 2006 5:24 μ.μ.
Alkyoni είπε...

*τη ζήσει ... δεν μπορώ ούτε χωρίς ορθογραφικό λάθος να γράψω γι αυτό.. άσχετο πάλι

Δεκεμβρίου 03, 2006 5:25 μ.μ.
fish eye είπε...

..ζωη πεπερασμενη κι αβιωτη..δυσκολο..!!καλησπερα..!!

Δεκεμβρίου 03, 2006 8:18 μ.μ.
Εύα είπε...

Εχεις δικιο Αλκυονη μου.Το ιδιο ελεγα σε μια συζητηση περι ζωης.Εχουμε τη ζωη στα χερια μας και τη σπαταλαμε τη στιγμη που αλλοι δεν εχουν μια δευτερη ευκαιρια.Γκρινιαζουμε για αυτα που μας λειπουν(εγω πρωτη απο ολους)και δε βλεπουμε ολα οσα εχουμε.
Εφτασα πολυ κοντα στο θανατο,λογω υγειας,χειρουργεια,ακινησια και πολλες σκεψεις.Μου δοθηκε μια δευτερη ευκαιρια...δεν πρεπει να τη χαραμιζω,ακομα κι οταν γινεται αβιωτη αυτη η ζωη.

Δεκεμβρίου 03, 2006 10:01 μ.μ.
γιώργος είπε...

καλησπέρα...

@δελφίνι
ακριβώς...

@γαλήνη
7 φορές να πέφτεις και να σηκώνεσαι 8...

@athinaev
μπορεί, οι περιστάσεις να τον ανάγκασαν...
ποτέ δεν ξέρεις...

@καπετάνισσα
λες;;;
μακάρι...
το εύχομαι...

@αλκυόνη
και η διατήρηση της αξιοπρέπειας, είναι μία νίκη...
είναι μία πορεία προς την ζωή...

@αγκαλιασμένη με το φεγγάρι
ναι, είναι δύσκολο...

@εύα
είναι ίδιον των ανθρώπων να μην ευχαριστημένοι με τίποτα...
άρα, φυσιολογικό το βλέπω...
εύχομαι τα καλύτερα...

καληνύχτα μας...

Δεκεμβρίου 03, 2006 11:27 μ.μ.
Gwgw είπε...

Όμως η ζωή ποτέ δεν σταματά...ίσως

με στον θάνατο...ίσως όμως όχι! Δεν ξέρουμε σίγουρα. Γενικά όλοι οι άνθρωποι φτάνουν που και που σ'ένα σήμειο να μην είναι ευχαριστημένοι με αυτά που έχουν. Μάλλον είναι στην φύση του ανθρώπου κάτι τέτοιο. Εγώ τουλάχιστον σπάνια συναντώ άτομα να λένε ότι είναι καλά και να το εννοούν. Καληνύχτα!!

Δεκεμβρίου 04, 2006 12:09 π.μ.
Εύα είπε...

Γιωργο,στο σαλονι μου,κατω απο το Χριστουγεννιατικο δεντρο,εχω αφησει ενα δωρο για σενα και το αστερακι σου...περνα να το παρεις;-)

Δεκεμβρίου 04, 2006 1:23 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Ποσο αδικο ειναι...και ομως μερικοι απο μας το διαλεγουν...!!!Ποιος ξερει...!:(

Δεκεμβρίου 04, 2006 5:07 π.μ.
allmylife είπε...

...
καλημέρα.

Δεκεμβρίου 04, 2006 6:58 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Βίωσε το ουρλιαχτό σου.
Καλά κάνεις! Υγιές !
Ποιός ηλίθιος είπε ότι πρέπει να είμαστε συνέχεια μεσα στη "τρελλή χαρά"!!!
Ο πλούτος τελικά είναι στα συναισθήματα έστω και μαύρα...

Δεκεμβρίου 04, 2006 2:46 μ.μ.
candy's τετραδιάκι είπε...

Καλησπερα κι απο μενα..
"Ζωη αβιωτη.."Μου αρεσε αυτο..
Kαλη συνεχεια..!

Δεκεμβρίου 04, 2006 4:40 μ.μ.
γιώργος είπε...

καλησπέρα...

@γωγώ
σωστοί οι προβληματισμοί σου...
δίκιο έχεις...
εκτιμάς αυτό που έχεις μόνο όταν το χάσεις...

@εύα
ευχαριστούμε πολύ για το δωράκι...
να'σαι καλά...
και 'συ ότι επιθυμείς...

@ανατολή
ακριβώς...
ποιος ξέρει;;;

@όλη μου η ζωή
.........

@livana
κάθετι που βιώνεις σου κάνει καλό...
είτε καλό, είτε κακό...
συμφωνούμε για τον πλούτο...

@κάντυ
σ'ευχαριστώ πολύ...

Δεκεμβρίου 04, 2006 8:24 μ.μ.
αλκιμήδη είπε...

Θα μπορούσε να ναι γραμμένο και για μένα αυτό
έτσι το ένιωσα
Θα το γυρίσω όμως
Όλα επιλογές είναι κι ας αρνούμαστε να το αποδεχτούμε

καλημέρα
και καθυστερημένη καλή εβδομάδα

Δεκεμβρίου 05, 2006 11:52 π.μ.