Επιθυμία και φαντασίωση...

Από το πρωί, ένοιωθε την έλλειψή του…
Έντονα και βίαια…
Όπως του άρεσε να της κάνει έρωτα…
Της φάνηκε παράξενο…
Δεν της συνέβαινε συχνά…
Σχεδόν ποτέ…
Ένοιωθε τα χείλη της σαν δυο κόκκινες φωτιές…
Φωτιές και στην υφή και στην γεύση…
Γεύση φωτιάς…
Σαν το φιλί του…
Τέτοια γεύση πρέπει να έχει η αμαρτία…
Τα μάτια της υγρά έλαμπαν από πόθο…
Συνειδητοποίησε ότι θα την παρεξηγούσαν στο γραφείο οι συνάδελφοί της…
Φοβήθηκε…
Δεν ήταν από τους ανθρώπους που άφηνε το συναίσθημα να φανεί στο πρόσωπο…
Η εικόνα είχε μεγάλη σημασία γι’ αυτή…
Δεν μπορούσε να ξεφύγει από τις σκέψεις της όμως…
Τον σκέφτηκε δίπλα της να την καίει…
Μεταφορικά και κυριολεκτικά…
Το κορμί του στους χίλιους βαθμούς…
Και το δικό της μαζί του, σαν σε φούρνο, να ψήνεται μαζί του…
Της έλεγε ότι του αρέσει να είναι δίπλα της και να την κάνει ότι θέλει…
Αυτό του άρεσε…
Και αυτό της έκανε…
Η ανάσα του βαριά και ερωτική…
Τα χέρια του στο κορμί της και τα μάτια του μέσα της…
Κατευθείαν στην ψυχή της…
Να διαβάζουν τις μύχιες σκέψεις της και να τις υλοποιούν…
Της μιλούσε και αυτή έλιωνε…
Ένιωθε δίπλα της τον ανδρισμό του, την μυρωδιά του αρσενικού και αυτό την τρέλαινε…
Την έκανε να βογκάει από πόθο και πάθος…
Την χάιδευε με κάθε μέσο που μπορούσε να χρησιμοποιήσει…
Τα χέρια του, την ανάσα του, την γλώσσα του…
Και αυτή, σαν υπάκουο κορίτσι, άνοιγε τα πόδια της μόνο με μια του λέξη…
Έφτανε μόνο μία του λέξη και ήταν έτοιμη να γίνει δική του…
Πάντα υγρή και πάντα έτοιμη να τον δεχτεί μέσα της...
Όπως την ήθελε και όπως του άρεσε…
Ένοιωσε το κορμί της να καίγεται περισσότερο…
Τον ήθελε απεγνωσμένα μέσα της, να την πάρει και να την ταξιδέψει στο όνειρο του...
Στο όνειρο του για εκείνη...
Στην μοναδική του σκέψη…
Θυμήθηκε πως τον έβλεπε να τρέμει δίπλα της…
Και αυτή έτρεμε…
Η ηδονή παντού γύρω τους, τους αγκάλιαζε…
Και αυτός με την σειρά του, την αγκάλιαζε όλο και πιο παθιασμένα.
Και αυτή δεν καθόταν αμέτοχη…
Τον έσφιγγε μέσα της...
Τεντώνονταν για να τον διευκολύνει…
Για να την πάρει πιο γρήγορα και πιο δυνατά…
Τον έσφιγγε πάνω της…
Το βάρος του, δεν την ενοχλούσε…
Αντίθετα, την ικανοποιούσε και της άρεσε….
Όταν έμπαινε μέσα της, η καρδιά της έφευγε…
Πήγαινε σε αυτόν…
Τον λάτρευε…
Λάτρευε τον τρόπο που την έκανε δική του…
Και από την μεριά της, ήξερε ότι είναι δικός της…
Το έβλεπε στα μάτια του και το ένιωθε στο άγγιγμά του…
Το μύριζε στον ιδρώτα του…
Το αισθανόταν όταν έμπαινε σκληρός μέσα της…
Ήταν ο απόλυτος έρωτας, η απόλυτη ηδονή, το απόλυτο πάθος…
Και ήταν δικό τους…
Κάθε φορά καλύτερο...
Κάθε φορά δυνατότερο…
Δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα άλλο…
Μόνο αυτόν…
Αυτόν…
Σήκωσε το τηλέφωνο και σχημάτισε τον αριθμό του…
Ήθελε να τον ακούσει, να του πει πόσο υγρή ήταν…
Ήθελε να τον ακούει να της λέει πόσο πολύ την σκεφτόταν και πως δεν έβλεπε την ώρα να βρεθούν να κάνουν έρωτα…

(‘Expectation’ by Joani)