Παίρνοντας αποφάσεις...

Κατέβηκε μόνη της για πρωινό...
Εκείνη, την είχε αφήσει στο δωμάτιο να κοιμάται...
Της άρεσε ο ύπνος της Ελένης...
Και την άφηνε να τον απολαμβάνει...
Έτσι, με παρέα το βιβλίο της, το κινητό της και το πακέτο τα τσιγάρα της μπήκε στην αίθουσα πρωϊνού...
Άφησε το βιβλίο σ'ένα τραπέζι, κατευθύνθηκε στο buffet και έβαλε λίγο κέϊκ και καφέ...
Σκέφτηκε να φτιάξει ένα πιάτο και για κείνη...
Όμως, δεν ήξερε τι ώρα θα κατέβει...
Κάθησε στο τραπέζι, άνοιξε το βιβλίο της, ήπιε μια γουλιά καφέ και ξεκίνησε να διαβάζει...
Οι σκέψεις της, δεν την άφησαν να διαβάσει ούτε μία γραμμή...
Ήπιε μια γουλιά καφέ ακόμη...
Πικρός με γάλα...
Ότι έπρεπε για να τη βοηθήσει να καθορίσει τις κινήσεις της από εδώ και πέρα...
Και έπρεπε να καθοριστούν αυτές οι κινήσεις...
Η ζωή της είχε αλλάξει δραματικά τον τελευταίο χρόνο...
Ήταν ο χρόνος που γνώρισε την Ελένη...
Την νέα της προϊσταμένη στην εταιρεία...
Από την αρχή, η σχέση τους είχε μία άλλη ένταση...
Διαφορετική από ότι ήξερε μέχρι τότε για τις σχέσεις της με άλλους ανθρώπους...
Ο τρόπος που κοιτάζονταν, ο τρόπος που μιλούσαν η μία στην άλλη όταν ήταν μόνες...
Ερωτικός και περιπαικτικός...
Πρωτόγνωρο συναίσθημα για εκείνη...
Δεν είχε ξανανοιώσει έτσι για γυναίκα...
Οι σχέσεις της ήταν πάντα με άντρες...
Ποτέ όμως δεν έμενε ικανοποιημένη από αυτές...
Ώσπου γνώρισε τη σχέση με την Ελένη...
Άλλαξε όλη της η φιλοσοφία...
Της άρεσε η Ελένη και δεν φοβήθηκε να ενδώσει...
Και η σχέση προχώρησε...
Και τα προβλήματα επίσης...
Θέλοντας και μη, αυτά εμφανίστηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα...
Είτε στη δουλειά, είτε στην οικογένειά της...
Στη δουλειά της, τα σχόλια των συναδέλφων έδιναν και έπαιρναν πίσω από την πλάτη τους... Είχαν γίνει το αγαπημένο θέμα συζήτησης...
Όλοι, ξεχνούσαν τις δικές τους έννοιες και ασχολιόντουσαν με αυτές...
Κάπου την πείραζε αυτό, κάπου δεν έδινε σημασία...
Αφού είχε την Ελένη, της έφτανε...
Στο σπίτι που έμενε με τους δικούς της, η μητέρα της την έπρηζε καθημερινά...
Είχαν πάψει τα τηλεφωνήματα από άντρες και στο προσκήνιο είχε εμφανιστεί 'αυτή η Ελένη'...
Ο πατέρας της ήθελε να αποκαταστήσει την κόρη του...
Φοβόταν μη του 'μείνει στο ράφι', όπως συνήθιζαν οι κόρες της οικογενείας...
Προς το παρών τα μπάλωνε, αλλά δεν άντεχε να το κρύβει άλλο...
Την αγαπούσε την Ελένη και δεν είχε κανένα λόγο να μην το πει...
Εξάλλου, οι γονείς της ήθελαν να την δουν ευτυχισμένη...
Είχε σημασία αν θα την έκανε ευτυχισμένη ένας άντρας ή μία γυναίκα;;;
Η Ελένη της πρότεινε να συζήσουν...
Της το είπε και χθες...
Την ώρα που αποκαμωμένες έπεφταν στο κρεββάτι να ηρεμήσουν μετά τον έρωτα που είχαν κάνει...
Το ήθελε πολύ...
Ήξερε τη θύελλα που θα έφερνε αυτή η κίνηση...
Είχε μάθει να παλεύει...
Και τώρα θα είχε και την Ελένη στο πλάϊ της...
Θα την είχε;;;
Αυτή δεν της το είχε προτείνει;;;
Θα την είχε...
Ήθελε να το ξανασυζητήσουν...
Θα το έκανε τώρα, στο πρωινό...
Σήκωσε το τηλέφωνο και σχημάτισε τον αριθμό της Ελένης...
Η Ελένη, με νυσταγμένη φωνή, απάντησε...
'Έλα μικρή μου, κοιμάσε ακόμη;' την ρώτησε...
'Ναι. Πειράζει;' απάντησε η Ελένη...
'Όχι κοριτσάκι μου, αλλά έτσι θα κοιμάσε και στο σπίτι μας;' αντέτεινε εκείνη...
'Τι εννοείς;'...
'Θέλει και ερώτημα; Τι μπορεί να εννοώ; Συμφωνώ σ'αυτό που λέγαμε εχθές.'...
'Το σκέφτηκες καλά;'...
'Ναι'...
'Κατέβα να πάρουμε τους δικούς μου, να τους το πούμε'...
'Κατεβαίνω'...
Έκλεισε το τηλέφωνο και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό της...
Από το μυαλό της πέρασαν στιγμές οικογενειακής γαλήνης με την Ελένη...
Οικογενειακής γαλήνης;;;
Ναι...
Αυτή θα είχε γαλήνη...
Δεν την ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος...
Τι νόημα είχε πια τι θα πει ο κόσμος...

('La Seductrice' by Keith Mallett)