Άστρο μου φεγγαρόλουστο
Και φεγγαροντυμένο
Ανέβα στην καρδούλα μου
Να σ’ έχω στολισμένο…
Κι’ αν νοιώσεις μόνο κι έρημο
Και φοβηθεί η καρδιά σου
Στείλε μου μήνυμα ταχιά
Να πέψω εγώ κοντά σου…
Όσα ‘ναι τ’ άστρα τ’ ουρανού
Είναι και με η χαρά μου
Που σ’ έχω εγώ στην αγκαλιά
Και σπαρταράει η καρδιά μου…
Ο έρωντάς μου καρτερεί
Ένα γλυκό σου λόγο
Κι’ από τα βάθη τσι καρδιάς
Αναγεννάτε μόνο…
Μίλα μου με τα μάτια σου
Πες μου τον κάθε πόνο
Και ‘γω γιατρός θε να γενώ
Να στον γιατρεύω μόνο…
γιατί απόψε το άστρο σου λάμπει στον ουρανό μου…
(‘Starry Night’ by Vincent Van Gogh)
7 σχόλια:
Τι γλυκό ποστ!!!
Οκτωβρίου 20, 2006 4:25 π.μ.Υπέροχο το ποίημα, υπέροχος και ο πίνακας(αν και σπάω το κεφάλι μου που τον είχα δει τελευταία φορά και δεν μπορώ να θυμηθώ!)
Να έχεις και μια γλυκιά νύχτα λοιπόν...:)
Van Gogh - Starry Night. Δες και αυτό.
Οκτωβρίου 20, 2006 8:43 π.μ.Καλημέρα Γιώργο.
Φεγγάρι ολόγιομο του νού
Οκτωβρίου 20, 2006 11:14 π.μ.κι άστρα μου φιλντισένια
έχετε σεις από ψηλά
τσ' αγάπης μου την έννοια...
Φιλιά αστροφωτισμένα!
σου ευχομαι ολοψυχα Γιωργο, το αστερι σου να λαμπει για παντα και μονο στο δικο σου ουρανο...
Οκτωβρίου 20, 2006 12:14 μ.μ.καλησπέρα...
Οκτωβρίου 20, 2006 7:35 μ.μ.@τσιγγάνα
ευχαριστώ πολύ...
να' σαι καλά...
@λύσσιπος
ευχαριστώ πολύ για το link...
@δημήτρης
σ' ευχαριστώ πολύ...
ναι, είναι μάλλον τυχερή...
@καπετάνισσα
ευχαριστώ για την μαντινάδα...
θα της δώσω και τα φιλιά...
@αγαπημένη μου
σ'ευχαριστώ αγαπημένη μου...
και 'γω το εύχομαι...
να' σαι καλά...
Το έχουν οι Γιώργηδες μου φαίνεται με τα ποιήματα και τις μαντινάδες ;)
Οκτωβρίου 20, 2006 8:13 μ.μ.θαλασσομπερδεμένη καλησπέρα...
Οκτωβρίου 21, 2006 5:54 μ.μ.ναι, μας πιάνει που και που,
εμάς τους γιώργηδες,
να μιλάμε με μαντινάδες και να τραγουδάμε την αγάπη μας...
Δημοσίευση σχολίου