Για αρκετή ώρα, θα βλέπεις τα σύννεφα...
Για αρκετή ώρα, θα σκέφτεσαι τον προορισμό...
Για δύο μέρες, θα βλέπεις μόνο εμένα...
Για δύο μέρες, θα σκέφτεσαι τη στιγμή...
Σου υπόσχομαι, να μην το μετανοιώσεις...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
υποσχεση ζωης, καλε μου...
Ιουλίου 14, 2006 11:22 π.μ.την πιο γλυκια μου καλημερα...
φιλακια...
;)
με αεροπλανάκι;; ε;;;
Ιουλίου 14, 2006 11:38 π.μ.καλά να περάσετε και να περνάτε!
καλημέρα!
Εγώ πάλ ιμια ζωή βλέπω σύννεφα και σκέφτομαι τον προορισμό.. Πώς το εξηγείς αυτό;;;;
Ιουλίου 14, 2006 1:20 μ.μ.Τί ωραία!να περάσετε πολύ-πολύ όμορφα!Αποκλείεται να το μετανοιώσει!
Ιουλίου 14, 2006 2:24 μ.μ.Γιώργο!
Ιουλίου 14, 2006 5:22 μ.μ.Αποκλείεται να το μετανοιώσει!
:)
Είμαι σίγουρη πως ούτε εσύ,αλλά ούτε και αυτή!!
Ιουλίου 15, 2006 11:14 π.μ.καλημέρα και καλή εβδομάδα μας...
Ιουλίου 17, 2006 9:43 π.μ.@αγαπημένη μου
ναι καλή μου...
η υπόσχεση δίνεται για να πραγματοποιηθεί...
άρα, σίγουρα μιλάμε για υπόσχεση ζωής...
@κατερίνα
ναι... ιπτάμενη σχέση...
πετάμε στα σύννεφα...
ευτυχώς, το αεροπλάνο είναι καλό...
@καμηλιέρη
είναι θέμα οπτικής...
εκεί, στις οάσεις που κυκλοφορείς, ξέρεις ότι η εικόνα διαθλάται...
και παρασύρεσαι...
@κορίτσι της συγνώμης & αλεξάνδρα
δεν θα το μετανοιώσει...
να είσαστε σίγουρες...
@μίρκα
ναι...
ούτε εγώ, ούτε αυτή...
εξάλλου, δεν γίνεται να το μετανοιώσει μόνο ο ένας...
είμαστε δύο... άρα, και οι δύο...
@θεοδώρα
ευχομαι αντίστοιχα...
σ'ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου