Ο κακός λύκος και η κοκκινοσκουφίτσα…

Το σκηνικό γνωστό…
Ανέμελη κι ανυποψίαστη η μικρή παιδούλα…
Αγέρωχος και πανούργος ο ενήλικας γόης…
Η συνάντηση αναπόφευκτη…
Σχεδόν σίγουρο το αποτέλεσμα…
Αποπλάνηση… Με Α κεφαλαίο…
Έρωτας με την πρώτη ματιά…
Σιγά μην μπορούσε η μικρή παιδούλα να αντισταθεί…
Σιγά μην μπορούσε ο ενήλικας γόης να αλλάξει ρότα και να φύγει…
Το τέλειο κάψιμο…
Κάτι σαν το Ολοκαύτωμα ένα πράγμα…
Ορίζεται τόπος και χρόνος…
Προμελετημένο το συμβάν…
Και ο ενήλικας γόης, με τον αέρα του κυρίαρχου, στήνει το καρέ και κάνει μάνα…
Η ανήλικη παιδούλα ακολουθεί…
Αλλά, όπως συμβαίνει σε κάθε μύθο, το τέλος είναι πέρα για πέρα απίθανο…
Η ανήλικη παιδούλα αποδεικνύεται όχι μόνο η καλύτερη μαθήτρια, αλλά η πιο ανεβασμένη δασκάλα…
Ο ενήλικας γόης τα χάνει…
Ψάχνει να βρει από πού του ήρθε…
Η ανήλικη παιδούλα ακάθεκτη μοιράζει παιχνίδι και αποκαλύπτει τα κόλπα του ενήλικα γόη, πριν αυτός τα κάνει…
Οι κινήσεις του, προκαθορισμένες για κείνη…
Οι κινήσεις της, αναπάντεχες για κείνον…
Και φυσικά η παιδούλα από κοκκινοσκουφίτσα έγινε κακός λύκος…
Αλλαγή ρόλων και ιδιοτήτων...
Τον αποτελειώνει με μία κίνηση...

Και ο μύθος, κάπου εδώ, τελειώνει...
Και όπως κάθε μύθος, κρύβει μέσα του ένα παράδοξο…

Του άρεσε τόσο πολύ του ενήλικα γόη η κυριαρχία της μικρής παιδούλας, που θέλει να ξαναπαίξουν…
Και όχι μόνο μία παρτίδα…
Μία ζωή…