Τηλεοπτικές συζητήσεις...

Μπήκε στο σπίτι, έβαλε τα κλειδιά στην τσέπη του, πέταξε το μπουφάν του στον καναπέ και κατευθύνθηκε στο ψυγείο…
Ήταν νηστικός όλη την ημέρα και ήθελε να φάει κάτι να τονωθεί…
Άνοιξε το ψυγείο και κάθισε να το ατενίζει με μεγαλοπρέπεια…
Η κατάσταση που επικρατούσε εκεί μέσα, ήταν ίδια και απαράλλακτη με την σχέση του με την Αμαλία…
Το ψυγείο ήταν γεμάτο από προϊόντα light, πιάτα με φαγητό τουλάχιστον 3 ημερών και κεσεδάκια από delivery…
Έτσι και η σχέση τους…
Light λόγω δίαιτας, παρατημένη λόγω υποχρεώσεων και ετοιματζίδικη λόγω καταστάσεων…
‘Α, ρε μάνα. Που είσαι;’ αναφώνησε, σκύβοντας να πάρει μία μπύρα…
Μπορεί να μην έτρωγε, αλλά τουλάχιστον κάτι θα έπινε…
‘Θα παραγγείλω κάτι να φάω. Έτσι κι’ αλλιώς, η Αμαλία θα γυρίσει απόγευμα, μιας και θα πάει και γυμναστήριο μετά τη δουλειά.’…
Βρήκε το τηλέφωνο του αγαπημένου του ψητοπωλείου και παρήγγειλε 3 πίτες γύρο χωρίς τζατζίκι και κρεμμύδι…
Δεν ήθελε να μυρίζει άσχημα στην Αμαλία…
Άνοιξε την τηλεόραση και ξάπλωσε στον καναπέ να παρακολουθήσει…
Πέτυχε μία εκπομπή που πραγματευόταν το ρόλο της σύγχρονης γυναίκας στην κοινωνία…
Γέλασε…
Διάφοροι αναλυτές και αναλύτριες, παντρεμένες, χωρισμένες, καριερίστες και άλλες κατηγορίες γυναικών, ήταν στο studio και έλεγαν, η καθεμιά τους, την άποψή της…
Γέλασε δυνατότερα τώρα…
Αποφάσισε να τηλεφωνήσει και να πάρει μέρος στη συζήτηση…
Το θέμα τον εξίταρε…
Κάλεσε τον αριθμό που γραφόταν στο κάτω μέρος της οθόνης…
Μία ευγενική κοπέλα, του ζήτησε να της αφήσει τηλέφωνο και όνομα για να τον καλέσουν πίσω…
Δεν άργησαν…
Η παρουσιάστρια μάλιστα, χάρηκε που ένας άντρας ενδιαφέρθηκε για το θέμα τους και μάλιστα, εύρισκε πολύ παρήγορο το γεγονός ότι τα θέματα της εκπομπής της άγγιζαν ευρύ πεδίο τηλεθεατών…
Το τηλέφωνό του χτύπησε πίσω…
Η παρουσιάστρια ανήγγειλε την συνομιλία μαζί του…
‘Καλησπέρα.’
‘Καλησπέρα σας.’
‘Είστε ο κύριος Αντώνης;’
‘Ναι.’
‘Πείτε μας, Κε Αντώνη, τι γνώμη έχετε για το θέμα που συζητάμε σήμερα εδώ.’
‘Ακούστε με.’
‘Σας ακούμε.’
‘Πιστεύω ότι όλη η συζήτησή σας είναι σε λάθος δρόμο.’
‘Δηλαδή;’
‘Πιστεύω ότι οι γυναίκες στη σύγχρονη κοινωνία, έχουν πέσει θύματα μιας καλοστημένης παγίδας των αντρών;’
‘Δηλαδή; Τι εννοείτε;’
‘Αυτό που εννοώ έχει να κάνει με το ότι εσείς οι γυναίκες έχετε πέσει θύματα της ίδιας σας της ματαιοδοξίας. Εμείς οι άντρες, είχαμε καταλάβει πόσο πολύ θέλετε να βγείτε από το σπίτι, να πρωταγωνιστήσετε στην κοινωνία, που σας το δώσαμε απλόχερα, χωρίς όμως να σας αφαιρέσουμε ούτε ένα μέρος των υποχρεώσεων που είχατε ως μέλη της οικογενείας σας.’
‘Δηλαδή;’
‘Θα είμαι πιο ακριβής.’
‘Σας ακούμε.’
‘Μπήκατε στην παραγωγική διαδικασία, συνεισφέρετε σ’ αυτήν όσο ένας άντρας, αλλά στο κλειστό κύκλο μιας οικογένειας, συνεχίζετε να προσφέρετε τα ίδια που προσφέρατε και πριν. Εσείς γεννάτε, εσείς μεγαλώνετε τα παιδιά, εσείς τακτοποιείτε το σπίτι, εσείς τα πάντα. Εσείς στο ρόλο της μητέρας, της συζύγου, της εργαζόμενης. Εμείς, παραμένουμε, τις περισσότερες φορές, παρατηρητές των τεκταινομένων.’
‘Δεν έχετε και άδικο.’
‘Το ξέρω. Πέσατε μόνες σας στην παγίδα μας. Δώσαμε, ως άντρες τόσα λίγα και πήραμε τόσα πολλά. Και από την άλλη, μπορέσαμε να έχουμε και προγαμιαίες σχέσεις χωρίς να φοβόμαστε την εξέλιξή τους σε γάμο. Μιας και ο γάμος δεν είναι πια το πρωταρχικό ζήτημα που απασχολεί εσάς τις γυναίκες. Τουλάχιστον, έτσι λέτε εσείς οι γυναίκες.’
Ευτυχώς που η παρουσιάστρια φορούσε make-up…
Έτσι, δεν φάνηκε ο πανικός που την είχε πιάσει από τα λεγόμενα του Αντώνη…
Σκέφτηκε να τελειώσει τη συζήτηση με συνοπτικές διαδικασίες…
Δεν ήταν σε θέση να δεχτεί ‘γκολ’ μέσα στην έδρα της από έναν άντρα…
Τι θα έλεγαν οι τηλεθεάτριές της…
Έτσι και έκανε…
‘Σας ευχαριστούμε πολύ για την παρέμβασή σας.’
Το τηλέφωνο έκλεισε και η παρουσιάστρια, με ύφος θλιμμένο, έδωσε συνέχεια με διαφημίσεις…
Το κουδούνι χτύπησε…
Ήταν από το ψητοπωλείο…
Σκέφτηκε ότι έκανε άσχημα, τελικά, που δεν παρήγγειλε τις πίτες με τζατζίκι και κρεμμύδι…

(‘Times gone by’ by James Davidson)