Μια χαμένη Κυριακή...

Τρίτη, Μαΐου 30, 2006



Μια χαμένη Κυριακή
τ' ακρογιάλι είχα πάρει
κι όπως ήμουν σκεφτική
ήρθε ένα παλικάρι

Απ' την μια η μοναξιά
Κι απ' την άλλη το φεγγάρι
Με τα μάτια του τα μπλε
κόντεψε να με τουμπάρει

Κι είχε δυο ματάκια μπλε
μπλε και πώς να τα θυμάμαι
χρώμα πέλαγος καλέ
τέτοια μάτια δεν ξεχνάνε

Ίσως 'κείνη τη βραδυά
όπως λένε κατά βάθος
Να 'χε κάνει η καρδιά
Το ΄μεγάλο της το λάθος

Ίσως 'κείνη τη βραδυά
Με το μπλε το παλικάρι
Αν δεν ήμουνα δειλή
Να γινόμασταν ζευγάρι

(Στίχοι: Ξενοφώντας Φιλέρης)
(Εργο του Egon Schiele)

Επειδή στη ζωή υπάρχουν παλικάρια με μπλε μάτια και καρδιές που κάνουν λάθη...

Δώσε μου την ευκαιρία...

Δευτέρα, Μαΐου 29, 2006


Love, by Gustav Klimt
Ασε με να σε κρατάω...
Μπορώ και το Θέλω...
Να σε προστατεύω...
Να νοιώθεις σιγουριά και ηρεμία...
Δώσε μου την ευκαιρία...

Να μιλώ για σένα και για μένα...

Κυριακή, Μαΐου 28, 2006


Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε
Ακουστά σ' έχουν τα κύματα

Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά
Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο

Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική

Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο

Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν'αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' άλλου φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.


"Μονόγραμμα"
Οδυσσέας Ελύτης

Επειδή, τα λόγια μου είναι πολύ φτωχά να εκφράσουν την αγάπη μου για σένα...

Φεύγω...

Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006



Λοιπόν... Το αποφάσισα...
Το πλοίο θα πιάσει,
για τις επόμενες ημέρες,
στο ομορφότερο νησί της χώρας μας...
Και θα ονειρεύεται... Και θα ζει...
Καλά μας λιμάνια...

Το σκάκι...

Τρίτη, Μαΐου 23, 2006

Τυχερή βασίλισσα!!!

Αχ, θάλασσά μου σκοτεινή...

Δευτέρα, Μαΐου 22, 2006



Πάντα μ’ άρεσε η εικόνα της φουρτουνιασμένης θάλασσας…
Πάντα σιγοτραγουδούσα αυτό το τραγούδι…
Πάντα πίστευα ότι ανήκω μέσα σ’ αυτή την φουρτουνιασμένη, σκοτεινή θάλασσα…
Δεχόμουν το σκοτάδι και την αντάρα της, σαν σημείο επικοινωνίας μεταξύ εμού και αυτής… Μεταξύ της ψυχής μου και της ψυχής της…
Δεχόμουν την ελευθερία της και την δύναμή της… Έπαιρνα δύναμη και ελευθερία από αυτή…
Ταξίδι μέσα της, χωρίς στεριά στον ορίζοντα… Χωρίς προορισμό… Μόνο ταξίδι… Με κάθε καιρό… Με κάθε μέσον…
Δεν ξέρω αν ποτέ ήθελα να βρω στεριά… Και οι στεριές που βρέθηκαν μπροστά μου στο ταξίδι αυτό, ποτέ δεν μπόρεσαν να με καλοδεχτούν… Δεν τους ταίριαζα και δεν μου ταίριαζαν… Δεν άντεχαν την φουρτούνα… Δεν άντεχα αδυναμία τους…
Και συνέχιζα το ταξίδι… Και πάντα μόνος… Και πάντα με μουσικές που με βοηθούσαν να μην σταματήσω το ταξίδι… Μουσικές τροφή της καρδιάς…
Αλλά, η φουρτουνιασμένη θάλασσα πάντα εκεί… Δίπλα μου…
Έβρεχε και πότιζε το κορμί μου… Μύριζα την αλμύρα της επάνω μου…
Ώσπου κουράστηκα να παλεύω τα κύματα… Ώσπου η φουρτούνα δεν με άντεχε και δεν την άντεχα…
Προσπάθησα να την αφήσω πίσω μου…
Δεν ήταν δυνατόν… Είχε βαθιές ρίζες μέσα μου… Είχε ποτίσει όλο μου το είναι…
Και αποφάσισα να την δεχτώ σαν κομμάτι του εαυτού μου…
Να την χρησιμοποιήσω για να δημιουργήσω…
Να την χρησιμοποιήσω για να μπορέσω να βρω μια στεριά με γερά βράχια για να σπάνε τα κύματα επάνω της… Και εκεί να στεριώσω… Και εκεί να βρω ένα λιμάνι, για να έχω το καράβι δεμένο και πάντα έτοιμο για ταξίδια…
Σ’ ευχαριστώ στεριά μου…
Το καράβι μου και ‘γω στη διάθεσή σου…

Το ρίσκο...

Σάββατο, Μαΐου 20, 2006

Με το να αγαπάς, ρισκάρεις την απόρριψη.
Με το να ζεις, ρισκάρεις να πεθάνεις.
Με το να ελπίζεις, ρισκάρεις την απογοήτευση.
Με το να προσπαθείς, ρισκάρεις να αποτύχεις.
Αλλά το ρίσκο πρέπει να το παίρνεις,
γιατί ένας από τους πιο μεγάλους κινδύνους της ζωής
είναι να μην ρισκάρεις τίποτε.
Μόνο αυτοί που ρισκάρουν κάθετι που έχουν
για να κερδίσουν αυτά που ποτέ δεν θα χάσουν,
είναι στα αληθινά ελεύθεροι...

(Σιμόν Ρέϊνολντς)

Γιατί τίποτε δεν τελειώνει αν δεν το θέλεις...

Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006

Εκεί που έγειρα και κάθισα στο χώμα
κι είπα δεν έχει ούτε μπρος ούτε και πίσω
εκεί που έπαψα να αισθάνομαι το σώμα
κι έγινε αδιάφορο το πού και πώς θα ζήσω
είδα ψυχή μου τη ψυχή μου να σηκώνεται
είδα το χέρι σου στο χέρι μου ν΄ απλώνεται
εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα
ήρθες και γύρισες αγάπη μου σελίδα

Εκεί που όλα είχαν χαθεί
είσαι για μένα η στροφή
είσαι η αφή είσαι το χάδι
που το δέρμα μου ζητούσε
Μεσ΄ της ψυχής μου τη βροχή
ήρθες απρόσμενη ευχή
είσαι η αρχή είσαι το άλφα
που η ζωή μου απαιτούσε
Εκεί που όλα είχαν χαθεί

Εκεί που νόμιζα πως μπήκε η τελεία
ήμουνα έτοιμη την πένα να αφήσω
εκεί που χάθηκε η πίστη στη φιλία
κι ήταν αδιάφορο τον ήλιο ν΄ αντικρίσω
είδα ψυχή μου τη ψυχή μου να σηκώνεται
είδα το χέρι σου στο χέρι μου ν΄ απλώνεται
εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα
ήρθες και γύρισες αγάπη μου σελίδα


(Χ. Ρώμας)

Ο άνδρας πρέπει να είναι τομάρι...

Πέμπτη, Μαΐου 18, 2006




Για όλα υπάρχει μια εξήγηση... Και μάλιστα πειστικότατη...

Ψαρόσουπα...

Τετάρτη, Μαΐου 17, 2006


Για μάγειρες με ιδιαίτερα χαρίσματα...

Προσευχούλα...

Τρίτη, Μαΐου 16, 2006

Παντοδύναμε,

Δως ημίν την γαλήνη να δεχτούμε τα πράγματα
που δεν μπορούμε να αλλάξουμε,
το κουράγιο να αλλάξουμε τα πράγματα
που δεν μπορούμε να δεχτούμε και
την φρόνηση να κρύψουμε τα πτώματα αυτών
που πρέπει να σκοτώσουμε
γιατί μας τα έχουν πρήξει…

Επίσης, βοήθησέ μας να προσέξουμε
τους κάλους που θα πατήσουμε σήμερα,
διότι μπορεί να είναι συγγενείς με τους κώλους
που έχουμε να φιλήσουμε αύριο…

Βοήθησέ μας, ως ευσυνείδητοι υπηρέτες,
να προσφέρουμε πάντα
το 100% στην εργασία μας:
12% την Δευτέρα, 23% την Τρίτη, 40% την Τετάρτη,
20% την Πέμπτη και 5% την Παρασκευή…

Και, τέλος, βοήθησέ μας να θυμόμαστε:
όταν έχουμε μία πραγματικά κακή ημέρα και
φαίνεται ότι οι άλλοι προσπαθούν να μας πρήξουν,
αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κινηθούν
42 μύες για να συνοφρυωθούμε,
αλλά μόνο 4 για να υψώσουμε το μεσαίο δάχτυλο και
να τους πούμε να πάνε να πηδηχτούν…

Αμίν…

Το πριν και το μετά της σχέσης μετά από 2 χρόνια…

Δευτέρα, Μαΐου 15, 2006

ΠΡΙΝ

1. Μια μεγαλούτσικη μύτη φαίνεται επιβλητική, δύο πεταχτά αυτιά χαριτωμένα, όπως επίσης και το απλανές μυωπικό βλέμμα.
2. «Μωράκι μου, συγγνώμη που άργησα 10 ολόκληρα λεπτά, είχε φριχτή κίνηση, υπόσχομαι να μην το ξανακάνω».
3. Σκοτώνονται στο άγχος ποιος θα ξυπνήσει πρώτος για να τσακιστεί να πάει στον φούρνο, να πάρει κρουασάν, να φτιάξει καφέ, να στύψει πορτοκάλια, να βρει και ένα λουλούδι για να σερβίρει το μωρό του στο κρεβάτι.
4. «Είσαι απίστευτα όμορφη», «Αισθάνομαι τρομερά τυχερός που σ’ έχω πλάι μου», «Καμιά δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί σου»
5. Διακοπές στα Κουφονήσια, στη Σούγια, στην Ελαφόνησο, στη Λούτσα, όπου να’ ναι φτάνει να είστε οι δυο σας.
6. Προσφωνήσεις: «Μωράκι μου», «Ζουζουλίνι μου» και άλλα εμετικά.


ΜΕΤΑ

1. Μια μεγαλούτσικη μύτη φαίνεται σαν έργο του Μπάμπη Βωβού, δυο πεταχτά αυτιά σαν F-16 και το απλανές μυωπικό βλέμμα σαν γκαβομάρα.
2. Ε, καλά, άργησα μια ώρα και το κάνεις θέμα, δε μου φτάνει που έφαγα τόση κίνηση στην μάπα, έχω και τις υστερίες σου».
3. Σκοτώνονται (μεταξύ τους) για το ποιος θα τσακιστεί να πατήσει τη ρημάδα την καφετέρια, ενώ ο διάλογος διανθίζεται με κλισέ όπως «δεν είμαι δουλάρα να σου φέρνω το καφέ στο κρεβάτι!» ή «δίκιο είχε η μάνα μου που μου’ λεγε ότι είσαι γαϊδούρα!».
4. «Καλά ε, τα σουτζουκάκια που έφτιαξες προχτές ήταν ποίημα! Από την μάνα μου πήρες την συνταγή;»
5. Διακοπές στη Μύκονο, στην Πάρο, στην Πάτμο, στα Χανιά, οπουδήποτε φτάνει να βρείτε παρέα.
6. Προσφωνήσεις: «Χριστιανέ μου», «Να σου πω».

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Τυχερά γουρούνια!!!

Παρασκευή, Μαΐου 12, 2006

Ο οργασμός από ένα γουρούνι κρατάει 30 λεπτά!!!!
(Στην επόμενη ζωή μου, θέλω να είμαι γουρούνι!)
(Πως όμως το κατάλαβαν αυτό, και γιατί το έψαξαν;;;)

Αν χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, χρησιμοποιείς 150 θερμίδες την ώρα.
(Μην το δοκιμάσετε στο σπίτι.... Στην δουλειά ίσως;;;)
(Εν τω μεταξύ, ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω το θέμα με το γουρούνι...)

Οι άνθρωποι και τα δελφίνια είναι τα μοναδικά όντα στην γη που κάνουν σεξ όχι μόνο για την αναπαραγωγή, αλλά και για ευχαρίστηση.
(Γι’ αυτό ο Φλίπερ το δελφίνι στην γνωστή σειρά της τηλεόρασης, συνεχώς χαμογελούσε;)
(Και τα γουρούνια έχουν 30 λεπτά οργασμό? Δεν μου φαίνεται δίκαιο αυτό!)

Ο ποιο δυνατός μυς στο σώμα μας, είναι η γλώσσα.
(Μμμμμμμμμμμ..........)

Οι δεξιόχειρες άνθρωποι ζουν κατά μέσο όρο 9 χρόνια περισσότερο από τους αριστερόχειρες.
(Αν χρησιμοποιείς και τα δύο χέρια, χωρίζεις την διαφορά των χρόνων στα δύο;)

Το μυρμήγκι μπορεί να σηκώσει 50 φορές το βάρος του, και να τραβήξει 30 φορές το βάρος του, και πέφτει πάντα στην δεξιά πλευρά όταν ζαλιστεί.
(Το μυρμήγκι από τι ζαλίζεται; Πίνει μπύρα BUD;)
(Πλήρωσαν οι φορολογούμενοι πολίτες για αυτήν την έρευνα?, θα ήθελα κάποιος να μου δώσει μια υπεύθυνη απάντηση σε αυτό το θέμα!)

Οι πολικές αρκούδες, είναι αριστερόχειρες!
(Καλά, και ποιος νοιάζεται γι αυτό; Και πως το ανακάλυψαν; Τις ρώτησαν με ποιο χέρι γράφουν;)

Το γατόψαρο, έχει πάνω από 27,000 γευστικές απολήξεις.
(Τώρα τι είναι ΤΟΣΟ νόστιμο στον πάτο της λίμνης... ποιος ξέρει!)

Οι ψύλλοι μπορούν πηδήξουν 350 φορές το μήκος του σώματός τους. Είναι σαν να πηδάει ένας άνθρωπος ένα ολόκληρο γήπεδο ποδοσφαίρου!
(30 λεπτά οργασμός.... Το φαντάζεστε; Και γιατί μόνο τα γουρούνια;)

Το αρσενικό «αλογάκι της Παναγιάς» δεν μπορεί να εκσπερματώσει όσο το κεφάλι του είναι συνδεμένο ακόμα με το σώμα του. Έτσι το θηλυκό, τον βοηθάει την κατάλληλη στιγμή, αποκεφαλίζοντάς τον.
(«-Αγάπη μου, τελειώνω τώρα, ναι, ναι, ναι... Τι κάνεις αγάπη μου;....Μη το κεφάλι μου... πονάει… ΑΑΑΑΑΑΑΑ»)
(Τουλάχιστον τα γουρούνια περνάν καλύτερα!)

Μερικά λιοντάρια, ζευγαρώνουν 50 φορές την ημέρα...
(Εγώ πάντως εξακολουθώ να θέλω να είμαι γουρούνι στην επόμενη ζωή μου! Προτιμώ την 'Ποιότητα' από την 'Ποσότητα')

Το μάτι της στρουθοκαμήλου είναι μεγαλύτερο από τον εγκέφαλό της.(Ξέρω κάποιους φίλους που έχουν το ίδιο πρόβλημα!)

Τα χρυσόψαρα δεν έχουν εγκέφαλο
(Και τέτοιους φίλους έχω!)

Μετά από όλες αυτές τις έρευνες, ένα πράγμα έχω να πω:
ΤΥΧΕΡΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ

Μαθήματα για γυναίκες: Τρόποι για να απορρίψεις ανεπιθύμητους άντρες!!!

Τετάρτη, Μαΐου 10, 2006

Διαβάστε και αποστηθίστε:

Α: Να σε κεράσω ένα ποτό;
Γ: Βασικά θα προτιμούσα να μου δώσεις τα λεφτά...

Α: Είμαι φωτογράφος. Ψάχνω για ένα πρόσωπο σαν και το δικό σου!!!
Γ: Είμαι πλαστική χειρουργός. Ψάχνω για ένα πρόσωπο σαν και το δικό σου...

Α: Καλησπέρα. Δεν είχαμε βγει ραντεβού μια φορά; Ή μήπως δύο;
Γ: Μάλλον μία φορά. Δεν κάνω ποτέ το ίδιο λάθος δύο φορές...

Α: Μα πώς γίνεται να είσαι τόσο πολύ όμορφη;
Γ: Μάλλον ο Θεός μου έδωσε και το δικό σου μερίδιο ομορφιάς...

Α: Θα ήθελες να βρεθούμε αυτό το Σάββατο;
Γ: Λυπάμαι. Θα έχω πονοκέφαλο αυτό το Σαββατοκύριακο...

Α: Βλέποντας το πρόσωπό σου, πρέπει να γυρίζουν πολλά κεφάλια!!!
Γ: Και βλέποντας το δικό σου, πρέπει να γυρίζουν αρκετά στομάχια!!!

Α: Έλα, μην είσαι ντροπαλή, ζήτα μου να βγούμε!!!
Γ: Βεβαίως, βγες έξω...

Α: Πιστεύω ότι θα μπορούσα να σε κάνω πολύ ευτυχισμένη...
Γ: Γιατί; Φεύγεις;;;

Α: Τι θα απαντούσες αν σου ζητούσα να με παντρευτείς;
Γ: Τίποτα. Δεν μπορώ να μιλάω και να γελάω ταυτόχρονα...

Α: Μπορώ να έχω το ονοματάκι σου;
Γ: Γιατί, δεν έχεις δικό σου;

Α: Θέλεις να πάμε να δούμε μια ταινία;
Γ: Όχι, την έχω δει.

Α: Κούκλα μου που ήσουν όλη τη ζωή μου;;;
Γ: Κρυβόμουν από εσένα...

Α: Νομίζω ότι κάπου σε έχω ξαναδεί!
Γ: Όντως. Γι' αυτό το λόγο δεν έχω ξαναπάει εκεί.

Α: Η θέση δίπλα σου είναι άδεια;
Γ: Ναι, και θα είναι και η δικιά μου αν καθίσεις…

Α: Λοιπόν, τι δουλειά κάνεις;
Γ: Μιμούμαι γυναίκες...

Α: Το κορμί σου είναι σαν ναός!!!
Γ: Λυπάμαι, δεν έχω λειτουργία σήμερα.

Α: Αν μπορούσα να σε δω γυμνή, θα μπορούσα να πεθάνω ευτυχισμένος…
Γ: Αν σε έβλεπα γυμνό, πιθανώς θα πέθαινα από τα γέλια!!!

Α: Που κρυβόσουν όλη τη ζωή μου;;;
Γ: Εκεί που θα είμαι και στην υπόλοιπη ζωή σου - στα πιο τρελά όνειρά σου…

Μαθήματα για γυναίκες: Εισαγωγή στο Marketing...

Τρίτη, Μαΐου 09, 2006

Είσαι σε ένα πάρτυ και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και του λες "Είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι."

Αυτό λέγεται Direct Marketing.


Είσαι σε ένα πάρτυ με παρέα και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Μια φίλη απ' την παρέα σου τον πλησιάζει, δείχνει εσένα, και του λέει:
"Είναι καταπληκτική στο κρεβάτι."

Αυτό λέγεται Διαφήμιση.


Είσαι σε ένα πάρτυ και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και παίρνεις τον αριθμό του τηλεφώνου του.
Tην επόμενη μέρα τον παίρνεις τηλέφωνο και του λες:
«Γεια, είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι.»

Αυτό λέγεται Telemarketing.


Είσαι σε ένα πάρτυ και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Σηκώνεσαι, ισιώνεις το φόρεμά σου. Τον πλησιάζεις και τον κερνάς ένα ποτό.
Του λες «Μπορώ;» και του ισιώνεις τη γραβάτα ενώ ακουμπάς απαλά πάνω στο μπράτσο του, και του λες:
«Α, επίσης είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι.»

Αυτό λέγεται Δημόσιες Σχέσεις.


Είσαι σε ένα πάρτυ και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Σε πλησιάζει αυτός και σου λέει:
«Έμαθα πως είσαι καταπληκτική στο κρεβάτι.»

Αυτό λέγεται Αναγνωρισιμότητα Προϊόντος.


Είσαι σε ένα πάρτυ και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και τον πείθεις να πάρει την φίλη σου σπίτι του.

Αυτό λέγεται Πώληση Προϊόντος.


Αυτός όμως δεν είναι ευχαριστημένος με την απόδοση της φίλης σου, και έτσι σε παίρνει τηλέφωνο.

Αυτό λέγεται Τεχνική Υποστήριξη.


Πας σε ένα πάρτυ, και στον δρόμο διαπιστώνεις πως μέσα σε όλα αυτά τα σπίτια που περνάς μπορεί να υπάρχουν ωραίοι άντρες.
Σκαρφαλώνεις πάνω σε ένα απ' τα σπίτια που βρίσκονται ακριβώς στο κέντρο της γειτονιάς, και ξελαρυγγιάζεσαι φωνάζοντας:
«Είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι!»

Αυτό λέγεται Spam. (Ενοχλητική Αλληλογραφία)

Περισσότερες ασκήσεις θάρρους...

Δευτέρα, Μαΐου 08, 2006

1. Να πρέπει να ζω μακριά σου…
2. Να πρέπει να ζεις μακριά μου…
3. Να χρειάζεται να βγαίνεις με άλλους…
4. Να χρειάζεται να βγαίνω με άλλους…
5. Να κοιτάω τον ουρανό για να δω τα μάτια σου…
6. Να βγαίνω στον κόσμο για να νοιώθω το άρωμά σου…
7. Να κλείνομαι σπίτι για να ακούω τη φωνή σου…
8. Να βρίσκω χαζές προφάσεις για να σου τηλεφωνώ…
9. Να ξεκλέβεις χρόνο για να μου τηλεφωνείς…
10. Να λαχταρώ να σε δω και να μην το κάνω…
11. Να θέλεις και να θέλω…
12. Να μην θέλεις και να πρέπει…
13. Να μην λέω το όνομά σου για να μην δεθώ μαζί σου…
14. Να λέω το όνομά σου για να δεθώ μαζί σου…
15. Να είμαστε μαζί και να μην είμαστε…

Nα 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου...

Σάββατο, Μαΐου 06, 2006

Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ότι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου


Ήταν μία ημέρα γεμάτη…
Γεμάτη από εσένα…
Και το μόνο που μπορώ να σου χαρίσω, είναι οι στίχοι του Ηλία Κατσούλη...
Σ’ ευχαριστώ πολύ…

Τρεις κόρες, παρθένες...

Παρασκευή, Μαΐου 05, 2006

Μια μητέρα είχε τρεις κόρες, και οι τρεις παρθένες.

Παντρεύτηκαν και οι τρεις μαζί. Η μητέρα ανησυχούσε για την σεξουαλική απειρία τους και ήθελε να ξέρει πως περνάνε κατά την διάρκεια του μήνα του μέλιτος. Τις έβαλε να υποσχεθούν ότι θα στείλουν μια κάρτα που θα έγραφε με υπονοούμενα πως είναι η εμπειρία τους.

Η πρώτη έστειλε μιά κάρτα από την Ταϊτή, 2 μέρες μετά τον γάμο. Έγραφε μόνο "Nescafé"
Η μητέρα έτρεξε στην κουζίνα και έβγαλε από το ντουλάπι ένα κουτάκι “Nescafe
Έγραφε "Good to the last drop”.
Η μητέρα κοκκίνισε, αλλά ένοιωσε χαρούμενη για την κόρη της .

Η δεύτερη έστειλε μια κάρτα από την Κυανή Ακτή, μια εβδομάδα μετά τον γάμο, που έγραφε: "Rothmans"
Η μητέρα ήξερε τώρα τι να κάνει, έτρεξε πήρε ένα πακέτο τσιγάρα, και διάβασε: "Extra Long. King Size"
Πάλι κοκκίνισε λίγο, άλλα ένοιωσε χαρούμενη για την κόρη της,

Η τρίτη έφυγε για μήνα του μέλιτος στο Conflans Ste Honorine. Η μητέρα περίμενε μιά βδομάδα, δύο, τρεις... Τελικά, μετά από ένα μήνα, μια κάρτα έφτασε.
Μόνο οι παρακάτω λέξεις ήταν γραμμένες, και αυτές με τρεμάμενο χέρι: "South African Airways"
Η μητέρα άρπαξε ένα περιοδικό, ξεφύλλισε με ανυπομονησία τις σελίδες, και βρήκε την διαφήμιση της SAA. Και η διαφήμιση έγραφε:
"Ten times a day, seven days a week, both ways"

Η μαμά λιποθύμησε...

Μια φωνή σ' ένα σύρμα...

Πέμπτη, Μαΐου 04, 2006

Είναι 7.30 π.μ…
Η ώρα που χτυπάει το τηλέφωνο και είσαι εσύ…
"Καλημέρα μικρέ μου"
"Καλημέρα μελένια μου"
Οι αισθήσεις νυσταγμένες… Μία κατάσταση χαλαρή και παιχνιδιάρικη…
Από την ηρεμία του ύπνου, στο γλυκύτερο ξύπνημα… Το ξύπνημά σου…
Τεντώνομαι στο κρεβάτι και συνεχίζουμε την ομιλία μας…
"Πως είσαι σήμερα; Κοιμήθηκες καλά;"
"Νυσταγμένος καρδιά μου. Και μακριά σου, πως μπορώ να κοιμάμαι καλά; Μου λείπεις και το κρεβάτι είναι άδειο"
Ναι μου λείπεις…
Προσπαθώ να ξυπνήσω και να σε κρατήσω στη γραμμή…
Σου λέω το όνειρό μου… Γελάς με το όνειρο…
Γελάς και με λές «κάθαρμα»…
Τρελαίνομαι να το ακούω… Τρελαίνεσαι να το λες…
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και είσαι ακόμη στη γραμμή, στο σύρμα…
Φτιάχνουμε μαζί καφέ και τον πίνουμε παρέα…
Τι ωραία που είναι τα πρωινά μαζί σου….

Για τα μάτια σου μόνο...

Τετάρτη, Μαΐου 03, 2006

Καλημέρα...
Το σημερινό post το είδαν μόνο τα μάτια σου...
Με συγχωρείται όλοι οι υπόλοιποι...
Σήμερα έγραψα μόνο για σένα μελένια μου...
Ευχαριστώ...

Συναισθήματα & Αξίες...

Τρίτη, Μαΐου 02, 2006

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: "Τι είναι το κρυφτό;"
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα, να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολύ που δεν ήθελαν να παίξουν: Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
"Ένα, δύο, τρία" άρχισε να μετράει η Τρέλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο. Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα. Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν.
Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο. Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.
"....1000" μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία. Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί. Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα. Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα.
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.
Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει...