Μητέρα μου...

Μητέρα μου,Γράφω ένα γράμμα σε σένα, χωρίς να ξέρω αν θα το διαβάσεις ποτέ. Όμως, θέλω πολύ να το γράψω. Έτσι, για να υπάρχει σαν παρακαταθήκη μου. Σαν ένα μελλοντικό σημείο αναφοράς μου σε σένα…Με γέννησες πριν από 37 χρόνια. Με ανάθρεψες με τις αρχές και τις αξίες που πίστευες και πρέσβευες. Καλές ή κακές για τον υπόλοιπο κόσμο, ήταν δικές σου. Δεν είχαν κανένα...

Βροχή...

Κλαίει ο ουρανός έξω…‘Κάτι θα ξέρει παραπάνω’ σκέφτομαι…Το κλάμα του περνάει μέσα μου…Η διάθεση αντίστοιχη, ανέφικτη όμως η πραγματοποίησή της σήμερα…Σήμερα, θα ήθελα να έμενα σπίτι…Να σηκωνόμουν με την ησυχία μου…Να έφτιαχνα καφέ…Να έβαζα ‘ΜΕΛΩΔΙΑ’ και να άκουγα τραγούδια που να μου μιλάνε…Να καθόμουν μπροστά στο μεγάλο παράθυρο και να βλέπω την βροχή να πέφτει…Να...

Πρωινές προτάσεις...

Πέρασε το χέρι του πάνω από το στήθος του…Η ουλή από την εγχείρηση ήταν εκεί…Αν και είχαν περάσει χρόνια, ο πόνος που ένοιωθε κάθε που άλλαζε ο καιρός, του θύμιζε την επέμβαση…Η αλλαγή του καιρού κι’ εκείνη…Εκείνη, που κοιμόταν ήρεμα δίπλα του…Είχαν περάσει ένα από εκείνα τα άσχημα βράδια…Ένα ακόμη βράδυ πόνου…Πόνος δυνατός και οξύς, στο μέρος της καρδιάς, που...

Εαυτέ μου...

Σήμερα,Μου βγαίνει ένα ‘κουράστηκα’…Σήμερα,Μου βγαίνει ένα ‘βαρέθηκα’…Σήμερα,Μου βγαίνει ένα ‘παράταμε’…Τ’ ακούς εαυτέ μου;;;Άκουσε τα για να μην έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα…Άντε…Πολύ με κούρασες…Με κούρασες να μαζεύω την κουταμάρα σου…Με κούρασες να σκοτώνεις τη ζωή μου…Παράταμε και κοίτα να συμμορφωθείς…Δεν πάει άλλο…(‘Lost into the Eye’ by Rabi Kh...

Σήμερα θα ξημερώσει για μένα...

Κοίταξε τον γυμνό εαυτό της στον καθρέπτη…Αν και είχε περάσει κατά πολλού τα πρώτα –άντα, δεν είχε αλλάξει καθόλου…Είχε αυτό το νεανικό κορμί που διαμόρφωσε στα είκοσί της…Είχε μία επιδερμίδα λευκή, εύθραυστη…Εκείνος πάντα της επεσήμαινε την εύθραυστή της επιδερμίδα…‘Ναι, γι’ αυτό την τσάκισες τόσο εύκολα. Γιατί είναι εύθραυστη’ σκέφτηκε…Είχε μόλις τελειώσει...

Για να την νοιώθει...

Το απόγευμα, ο ουρανός έπεφτε βαρύς επάνω στις στέγες των σπιτιών…Είχε βρέξει πολύ…Έμπαινε ο χειμώνας με όλη τη βία που μπορεί μία εποχή να εισχωρεί μέσα στην άλλη…Μόλις είχε ξυπνήσει από τον μεσημεριανό του ύπνο…Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπό του…Έφτιαξε ένα καφέ και κάθισε στον υπολογιστή να δει αν του είχε έρθει mail από εκείνη…Περίμενε εδώ και μέρες απάντηση...

Κυριακάτικη συζήτηση...

Κυριακή πρωί. Γύρω από το τραπέζι του πρωινού καφέ.Εκείνος, διαβάζει την κυριακάτικη εφημερίδα του.Εκείνη, ετοιμάζει μία φρυγανιά με μαρμελάδα και βούτυρο για να την φάει. Του αποκρίνεται:- Να σου κάνω μία ερώτηση;- Για λέγε.- Τι ζητάς από εμένα;- Χμ. Ωραία ερώτηση.- Απάντησέ την λοιπόν.- Λες να είναι τόσο εύκολο;- Αν ήταν εύκολο, δεν θα σε ρωτούσα. Θα το είχα...

Τ' αγάλματα μόνο δε λυγάνε...

“Μπορεί να γονατίζεις, να σέρνεσαι, να ματώνεις.Ωραία! Δε χάλασε ο κόσμος.Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους.Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς.Τ' αγάλματα μόνο δε λυγάνε.”Διάβαζα εχθές το βράδυ αυτά τα λόγια…Και συνειδητοποίησα πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος…Πόση δύναμη μπορεί να έχουμε ο καθένας μας μέσα του, για να μπορούμε να ξεπερνάμε τα...

Χρώματα...

Σήμερα, σκεφτόμουν τα χρώματα…Τα χρώματα της ζωής μου…Το μπλε, το κόκκινο, το μαύρο, το άσπρο…Έντονα ή απαλά…Ανάλογα με την διάθεση…Ανάλογα με την περίπτωση…Σκεφτόμουν, τι χρώμα να δώσω στις στιγμές μου…Σε στιγμές είτε με εσένα, είτε χωρίς εσένα…Σκεφτόμουν, τι χρώμα να δώσω στα όνειρά μου…Όνειρα γλυκά, όνειρα αγωνιώδη, όνειρα εφιάλτες…Σκεφτόμουν, τι χρώμα να...

Άρρεν ετών 37...

17.09.1969 – 17.09.2006"The longer I live the more beautiful life becomes."Frank Lloyd Wright (1869 - 1959)Έστω και στα 37, ποτέ δεν είναι αργά να αγαπήσεις το να ζε...

Αγκαλιά κι αντάμα...

Ένα ακόμη από εκείνα τα πρωινά που η διάθεση έχει πιάσει πάτο…Έχω ξυπνήσει από τις 7.30’…Με κινήσεις νωχελικές και ίδιες όπως κάθε μέρα, έχω πλυθεί, ντυθεί και έχω κατέβει στο αυτοκίνητο για να πάω στο γραφείο…Κάπου στο ενδιάμεσο, έχουμε μιλήσει…Τυπικές κουβέντες, μιας και δεν μας βγαίνει τίποτε καλύτερο… Απόρροια του χθεσινοβραδινού μας καυγά…Στο δρόμο ξεχύνονται...

Δηλώσεις...

Σ' αγαπώ...Σε θέλω...Σε νοιάζομαι...Σε σκέφτομαι... Αστεράκι μου...

'Πλυντήριο'...

- Σ’ αγαπώ.- Λες να φτάνει μόνο αυτό;- Δεν ξέρω.- Και τι ξέρεις;- Ότι σ’ αγαπώ.- Όμως είναι αδιέξοδο.- Γιατί; Τόσο καιρό δεν ήταν.- Τώρα όμως είναι.- Τι άλλαξε; Έκανα κάτι.- Μα, αυτό ακριβώς έγινε. Δεν έκανες τίποτα.- Μα, σ’ αγαπώ. Αυτό είναι τίποτα;- Όταν είναι απλά λόγια και όχι πράξεις, είναι τίποτα.- Και τι πρέπει να κάνω για να δεις και έμπρακτα πως σ’...

Το βράδυ μας μόλις έχει ξεκινήσει...

Κεριά αναμμένα σε όλο το χώρο…Η βραχνή, και συνάμα αισθαντική,φωνή του Kenny Rogers μας οδηγείνα λικνίσουμε τα κορμιά μας στους ήχους της…Lady, I’m your knight in shining armour and I love youYou have made me what I am and I am yoursMy love, there’s so many ways I want to say I love youLet me hold you in my arms forever moreΦοράς ένα άσπρο διαφανές καφτάνι…Το...