Ημερολόγιο πλοίου 07.03.06

Καλημέρα και πάλι.
Αποφάσισα να γράψω στην μητρική μου γλώσσα, μιας και η έκφραση των σκέψεων και συλλογισμών μεταφέρεται καλύτερα σε κείμενο όταν χρησιμοποιείς το λεξιλόγιο των προγόνων σου και όχι κάποιο άλλο.
Νοιώθω σαν να κάνω διάλεξη σε ένα αόρατο κοινό, ελπίζω να υπάρχει κοινό, και ότι πρέπει να πω πράματα που θα ενδιαφέρουν αυτό το κοινό.
Είναι παράξενο πράγμα να γράφεις σκέψεις και αισθήματα και να μπορείς να τα μοιραστείς με τόσο κόσμο, άγνωστο σε σένα και χωρίς να μπορείς να δεις τις αντιδράσεις του.
Να τις μάθεις όμως δεν είναι δύσκολο, μιας και απάντηση στα γραφόμενά σου μπορείς να λάβεις. Και αυτό είναι που θα ήθελα να μου συμβεί. Απαντήσεις και σκέψεις πάνω στα λεγόμενα (γραφόμενα) μου.
Γι'αυτό είναι ευπρόσδεκτη κάθε σκέψη από κάποιον έξω εκεί...
Ευχαριστώ και θα τα λέμε...