Είναι 7.30 π.μ…
Η ώρα που χτυπάει το τηλέφωνο και είσαι εσύ…
"Καλημέρα μικρέ μου"
"Καλημέρα μελένια μου"
Οι αισθήσεις νυσταγμένες… Μία κατάσταση χαλαρή και παιχνιδιάρικη…
Από την ηρεμία του ύπνου, στο γλυκύτερο ξύπνημα… Το ξύπνημά σου…
Τεντώνομαι στο κρεβάτι και συνεχίζουμε την ομιλία μας…
"Πως είσαι σήμερα; Κοιμήθηκες καλά;"
"Νυσταγμένος καρδιά μου. Και μακριά σου, πως μπορώ να κοιμάμαι καλά; Μου λείπεις και το κρεβάτι είναι άδειο"
Ναι μου λείπεις…
Προσπαθώ να ξυπνήσω και να σε κρατήσω στη γραμμή…
Σου λέω το όνειρό μου… Γελάς με το όνειρο…
Γελάς και με λές «κάθαρμα»…
Τρελαίνομαι να το ακούω… Τρελαίνεσαι να το λες…
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και είσαι ακόμη στη γραμμή, στο σύρμα…
Φτιάχνουμε μαζί καφέ και τον πίνουμε παρέα…
Τι ωραία που είναι τα πρωινά μαζί σου….
Related Posts:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
μπρε, συ????
Μαΐου 04, 2006 10:44 π.μ.δεν λες την "μελενια σου"...
να μας παιρνει και μας, κανα τηλεφωνακι το πρωι????
να 'χουμε και μεις τετοιο γλυκο ξυπνημα?.... και να μην μας ενδιαφερει μετα που ερχομαστε και βλεπουμε την μουρη του αφεντικου????
ε????
;pppp
μπααααααααα....
Μαΐου 04, 2006 11:50 π.μ.μαλλον σιστερινι πρεπει να βρουμε κανενα μελενιο!!!!
:)))))))))
Τί όμορφα...!
Μαΐου 04, 2006 2:53 μ.μ.Μακάρι βέβαια να ήταν "κοντινά" τα πρωινά με την μελένια...
...κάτι τέτοιες στιγμές δεν χρειάζεται να τις αναλύσεις.Αν το κάνεις χάνουν την ομορφία τους.
Μαΐου 04, 2006 7:42 μ.μ.Καλησπέρα yiorgo..
καλησπέρα σας...
Μαΐου 04, 2006 9:21 μ.μ.@αδερφές τατά
αποφασίστε... μελένια ή μελένιο;;; για να ξέρω τι θα σας στείλω...
@anarchitect
μακάρι να ήταν, αλλά δυστυχώς, δεν είναι... βλέπεις, ανωτέρα βία...
@mirca
καλώς ήλθες... έχεις απόλυτο δίκιο... απλά, κάθεσαι και απολαμβάνεις...
στειλε ενα μελενιο για μενα...το σιστερινι θα κανει παραγγελια μετα!
Μαΐου 05, 2006 11:26 π.μ.Όταν λέμε έρωτα, εννοούμε έρωτα...
Μαΐου 05, 2006 12:38 μ.μ.@morgana
Μαΐου 05, 2006 12:56 μ.μ.ένα μελένιο στην κυρία... χρώματος;;;
@λαμπρούκο
εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος...
Δημοσίευση σχολίου