'Πλυντήριο'...

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006


- Σ’ αγαπώ.
- Λες να φτάνει μόνο αυτό;
- Δεν ξέρω.
- Και τι ξέρεις;
- Ότι σ’ αγαπώ.
- Όμως είναι αδιέξοδο.
- Γιατί; Τόσο καιρό δεν ήταν.
- Τώρα όμως είναι.
- Τι άλλαξε; Έκανα κάτι.
- Μα, αυτό ακριβώς έγινε. Δεν έκανες τίποτα.
- Μα, σ’ αγαπώ. Αυτό είναι τίποτα;
- Όταν είναι απλά λόγια και όχι πράξεις, είναι τίποτα.
- Και τι πρέπει να κάνω για να δεις και έμπρακτα πως σ’ αγαπώ;
- Εγώ θα σου πω τι να κάνεις; Εσύ δεν ξέρεις;
- Μα επειδή ξέρω, κάνω αυτό που ξέρω ότι ζητάς.
- Τότε δεν με ξέρεις.
- Μα, αυτά που έκανα σ’ άρεσαν.
- Απλά, τα ανεχόμουν.
- Μα ήσουν καλά.
- Σωστός χρόνος. ‘Ήμουν’. Δεν είμαι.
- Βαρέθηκα να σε ακούω να αρνείσαι.
- Βαρέθηκα να σε ακούω να απαρνιέσαι.
- Να απαρνιέμαι τι;
- Εμένα.
- Εγώ; Εγώ δεν είμαι αυτός που σ’ αγαπώ; Πως σε απαρνιέμαι.
- Μένοντας άπραγος.
- Μα, σ’ αγαπώ. Δεν είναι η υπέρτατη πράξη;
- Μάλλον, η υπέρτατη αυταπάτη. Αυταπάτη ζωής. Το χαλί που κρύβουμε από κάτω του τις ασχήμιες της ζωής μας.
- Μα το ‘χαλί’ μας είναι πολύχρωμο.
- Ήταν πολύχρωμο. Στρώθηκε ως πολύχρωμο. Αλλά από τα 'πατήματα' κατάντησε μονόχρωμο και βρώμικο. Όχι στην επιφάνεια, αλλά από μέσα.
- Και δεν παίρνει πλύσιμο;
- Ότι ήταν να πλύνω, το έπλυνα. Όσο ‘απορρυπαντικό’ και να είχα, το χρησιμοποίησα. Δεν έμεινε τίποτα πια.
- Μα, έχω εγώ ‘απορρυπαντικό,. Διαφορετικό και σε ποσότητα μεγάλη. Δεν το θέλεις;
- Κάποτε, μπορεί να το ήθελα. Μπορεί να έφτανε για τις πλύσεις που απέμειναν μέχρι το τέλος. Τώρα είναι ανώφελο. Το ‘πλυντήριο’ έκλεισε. Χρεοκόπησε και έκλεισε. Δεν θέλει πια 'απορρυπαντικά'.
- Δεν γίνεται τίποτα δηλαδή;
- Όχι.
- Μα, σ’ αγαπώ.
- Και ‘γω, αλλά βαρέθηκα το πλύσιμο…

(το παρών γράφηκε με αφορμή το post του συμμαθητή της κούκλας "Η Ιερή μας Αλητεία")

10 σχόλια:

Alexandra είπε...

καυγάδες, είτε μας εκτονώνουν είτε μας καταστρέφουν... επιλογή είναι όλα...ή όχι;

Σεπτεμβρίου 11, 2006 10:47 μ.μ.
Clowd είπε...

Ερωτευμενάκι μου,
για λίγο διαβαζοντάς το τρόμαξα.
Τι ζητάμε τελικά στις σχέσεις;
Γιατί κάνουμε τα απλά πολύπλοκα;
Καλημέρα

Σεπτεμβρίου 12, 2006 9:00 π.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα...

κατ'αρχήν, θα ήθελα να διευκρυνήσω ότι αποτύπωσα ένα φανταστικό διάλογο, ορμόμενος από το εν λόγω post που αναφέρω...
ευτυχώς, με το αστεράκι μου είμαστε καλά...

@αλεξάνδρα
πιστεύω, ότι κάθε καυγάς μπορεί να είναι επικοδομητικός για την σχέση, μόνο όταν κατανοείς τους λόγους που καυγαδίζεις...
όταν και τα δύο μέρη μπορούν να συνειδητοποιήσουν τα όποια λάθη έχουν κάνει και να τα διορθώσουν...
αλλιώς, αν γίνεται καυγάς για τον καυγά δεν έχει νόημα...

@συννεφούλα
μήπως στα απλά νοιώθουμε άβολα που τα πράγματα γύρω μας κυλάνε ομαλά;;;
μήπως έχουμε μάθει να περιπλέκουμε τα πράγματα για να είμαστε εμείς καλά;;;
πάντως, από προσωπική πείρα, πιστεύω ότι η ομορφιά κρύβεται στα απλά πράγματα...
να μπορείς να χαίρεσαι την καθημερινότητά σου...

Σεπτεμβρίου 12, 2006 9:41 π.μ.
Clowd είπε...

Συμφωνώ απόλυτα Γιώργο μου,
απλά μερικές φορές χρειάζεται θάρρος για να τολμήσεις
τις απλές αλλαγές που θα σε βοηθήσουν να είσαι καλά στο μέλλον!!!

Σεπτεμβρίου 12, 2006 10:17 π.μ.
ο ξανθός και η ξανθιά είπε...

καταπληκτικο...
οπως και η ιδια η αγαπη...

'η ξανθια'

Σεπτεμβρίου 12, 2006 2:00 μ.μ.
Κτήτωρ είπε...

Ταξιδιάρικο...

Σεπτεμβρίου 12, 2006 2:20 μ.μ.
Xνούδι είπε...

Nα αγαπιέστε πάντα έτσι. Αυτό έχω να πω μόνο.

Σας φιλώ και τους δύο.. :))

Σεπτεμβρίου 12, 2006 8:12 μ.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα...

@συννεφούλα
ακριβώς!!!
πρέπει να είσαι διορατικός για να διαβλέψεις τα οφέλη...

@ζευγαράκι
καλώς τους!!!
χαίρομαι που σας βλέπω!!!
η αγάπη είναι μία και είναι καταπληκτική...

@κτήτωρ
εξαρτάται το 'ταξίδι'...

@χνούδι
σ'ευχαριστούμε πολύ...
και οι δύο...

Σεπτεμβρίου 13, 2006 11:48 π.μ.
114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

ΟΥΦ. στην αρχη με τρόμαξες λιγάκι.

Σεπτεμβρίου 14, 2006 3:16 π.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα

@συμμαθητή
ευτυχώς, ήταν μόνο στην αρχή!!!

Σεπτεμβρίου 14, 2006 9:33 π.μ.