Εαυτέ μου...

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006


Σήμερα,
Μου βγαίνει ένα ‘κουράστηκα’…


Σήμερα,
Μου βγαίνει ένα ‘βαρέθηκα’…

Σήμερα,
Μου βγαίνει ένα ‘παράταμε’…


Τ’ ακούς εαυτέ μου;;;
Άκουσε τα για να μην έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα…
Άντε…
Πολύ με κούρασες…
Με κούρασες να μαζεύω την κουταμάρα σου…
Με κούρασες να σκοτώνεις τη ζωή μου…
Παράταμε και κοίτα να συμμορφωθείς…
Δεν πάει άλλο…

(‘Lost into the Eye’ by Rabi Khan)

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το σήμερα ακόμη τρέχει όμως... Δεν ξέρεις τι θα ζήσεις, τι θα νιώσεις, τι θα επιθυμήσεις και τι θα σου... βγει μέχρι τις δώδεκα που αλλάζει η μέρα.
Καλώς όρισα στον κόσμο σου!

Σεπτεμβρίου 25, 2006 12:26 μ.μ.
αλκιμήδη είπε...

Λες να σε ακούσει;
Γιατί ο δικός μου εαυτός είναι πολύ ανυπάκουος σε αυτά τα ζητήματα.

Καλημέρα

Σεπτεμβρίου 25, 2006 1:11 μ.μ.
Clowd είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Clowd είπε...

Αν καταφέρεις να τον υποτάξεις
πες μου τον τρόπο
Γιατί εγώ σήμερα από το πρωί προσπαθώ να τον βάλω τιμωρία
...μάταια όμως...αυτός σκέφτεται ακόμα, ονειρεύεται ακόμα...αγαπάει ακόμα...
δυστυχώς
Καλημερα Ερωτευμενάκι

Σεπτεμβρίου 25, 2006 1:50 μ.μ.
Giramondo είπε...

Τα ίδια κι εγώ...:(

φιλιά

Σεπτεμβρίου 25, 2006 4:50 μ.μ.
Ανδρομεδα είπε...

όλα καλά θα πάνε, γιατί όπως λέει και μια γνωστή σου:
θα αναστηθεί όποιος πολύ αγαπήσει
χαχαχαχααα!

Σεπτεμβρίου 25, 2006 6:15 μ.μ.
Alkyoni είπε...

δεν το πολυβλέπω να συμμορφώνεται
υποθέτω πως έχεις πολύ ανυπάκουο εαυτό.
Θα ταν όμως καλά οι εαυτοί μας,να μας υπάκουαν.
Παράλογο...ούτε οι ίδιοι δεν θα είμασταν πια ελεύθεροι
Τελικά μήπως υπακούμε αρκετά σε άλλους και άλλα,ώστε να πάψουμε να διατάζουμε -έστω και σε στιγμές που δεν πάει άλλο- τον εαυτό μας να υπακούει;;
Λέω εγώ τώρα....
Καλή σου ανυπάκουη νύχτα
:)

Σεπτεμβρίου 25, 2006 9:14 μ.μ.
Alexandra είπε...

Όλοι το παθαίνουμε... όλοι κάποια στιγμή μπουκώνουμε... Και ναι, δεν μπορούμε να αντέξουμε.

Και μετά ανοίγει ξαφνικά μια χαραμάδα φως, στο απόλυτο σκοτάδι... σιγά-σιγά.

Σκέψου αγαπημένα άτομα και αγαπημένους προορισμούς, έτσι για να γλυκάνεις.

Σεπτεμβρίου 25, 2006 10:36 μ.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

δεν σε ακουει, ε;
παρατα τον εσυ, λοιπον...
αστον μονο του...
και να δεις πως θα τρεξει πισω, μετανιωμενος και ετοιμος να σε ακουσει...

Σεπτεμβρίου 26, 2006 10:52 π.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα μας...
ο εαυτός μου και 'γω σας καλημερίζουμε...

@αργυρένια
καλώς όρισες στον κόσμο μου...
όντως, δεν ξέρεις η επόμενη ώρα τι θα φέρει...
και σίγουρα, πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα...

@αλκιμήδη
και ο δικός μου δεν πάει πίσω...
θα τον στρώσω όμως...
που θα πάει...

@συννεφούλα
δυστυχώς, κι εγώ μαθητευόμενος μάγος είμαι...
στα προκαταρκτικά...
αλλά, παλεύω...
όταν θα έχω αποτέλεσμα, θα το postaρω...

@γυριστρούλα
join the club...

@ανδρομέδα
να'ναι καλά αυτή η γνωστή μου...

@αλκυόνη
δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι...
δεν έχεις κι'άδικο...
βέβαια, πιο πολύ μου ακούγεται σαν
'παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του'...
καλή ανυπάκουη ημέρα...

@αλεξάνδρα
προσπαθώ αλεξάνδρα...
προσπαθώ, αλλά πολλές φορές δεν βγαίνει άκρη...
και πέφτω και στεναχωριέμαι...
και πληγώνω τους γύρω μου...
φαύλος κύκλος...

@αγαπημένη μου
θα το κάνω κι'αυτό...
θα το κάνω...
με έχει κουράσει πολύ η μάχη μαζί του...

Σεπτεμβρίου 26, 2006 11:41 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Εσένα σε ακούει; Εμένα πάλι όχι :(

Σεπτεμβρίου 26, 2006 8:14 μ.μ.