Ημερολόγιο πλοίου 16.03.06

Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2006

Αλλά ήρθε η στιγμή που ο μικρός πρίγκηπας, αφού πολύ περπάτησε στην άμμο, στους βράχους και στα χιόνια, ανακάλυψε επιτέλους ένα δρόμο. Κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στους ανθρώπους. «Καλημέρα», είπε. Ήταν ένας ανθισμένος κήπος με τριαντάφυλλα. «Καλημέρα», είπαν τα τριαντάφυλλα. Ο μικρός πρίγκηπας τα κοίταξε. Έμοιαζαν όλα στο λουλούδι του. «Τι είσαστε;», τα ρώτησε έκπληκτος. «Είμαστε τριαντάφυλλα», είπαν τα τριαντάφυλλα. «Α!» έκανε ο μικρός πρίγκηπας... Κι αισθάνθηκε πολύ δυστυχισμένος. Το λουλούδι του του 'χε πει, πως ήταν το μοναδικό στο σύμπαν. Και να που υπήρχαν πέντε χιλιάδες, όλα τους όμοια, μέσα σ' έναν μόνο κήπο. «θα αισθανόταν πολύ προσβεβλημένο, αν το 'βλεπε αυτό», σκέφτηκε, «θα 'βηχε πολύ καί θα 'κανε πως πεθαίνει, για ν' αποφύγει τη γελοιοποίηση. Και θα 'μουνα υποχρεωμένος να κάνω, πως το φροντίζω, γιατί αλλιώς για να με ταπεινώσει κι εμένα, θ' άφηνόταν στ' αλήθεια να πεθάνει...» Μετά σκέφτηκε κι αυτό: «Νόμιζα, πως έχω τον πλούτο ενός μοναδικού στον κόσμο λουλουδιού καί δεν έχω παρά ένα συνηθισμένο τριαντάφυλλο. Αυτό καί τα τρία μου ηφαίστεια, που μου φτάνουν ως το γόνατο και που το ένα τους ίσως να 'χει σβύσει για πάντα, δεν με κάνουν δα και κανένα μεγάλο πρίγκηπα...» Καί ξάπλωσε στα χορτάρια κι έκλαψε. Τότε είναι που παρουσιάστηκε η αλεπού. «Καλημέρα», είπε η αλεπού. «Καλημέρα», απάντησε ευγενικά ό μικρός πρίγκηπας, που στράφηκε μα δεν είδε τίποτα. «Εδώ είμαι», είπε η φωνή, «κάτω απ' τη μηλιά...» «Ποια είσαι;», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Είσαι πολύ όμορφη...» «Είμαι μια αλεπού», είπε η αλεπού. «Έλα να παίξεις μαζί μου», της πρότεινε ο μικρός πρίγκηπας. «Είμαι τόσο λυπημένος...». «Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου», είπε η αλεπού. «Δεν είμαι εξημερωμένη». «Α! συγνώμην» έκανε ο μικρός πρίγκηπας. Αλλά μετά από σκέψη πρόσθεσε: «Τι σημαίνει "εξημερώνω";» (...) «Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο», είπε η αλεπού. «Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς"». «Δημιουργώ δεσμούς;» «Βέβαια», είπε η αλεπού. «Για μένα, ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι εντελώς όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δεν σ' έχω ανάγκη. Και δεν μ' έχεις ανάγκη ούτε κι εσύ. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Όμως, αν μ' εξημερώσεις, θα 'χουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. θα 'σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο, θα 'μαι για σένα μοναδική στον κόσμο...» «Αρχίζω να καταλαβαίνω», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Υπάρχει ένα λουλούδι... νομίζω ότι με έχει εξημερώσει...» «Μπορεί», είπε η αλεπού. (...) Αλλά η αλεπού ξαναγύρισε στην ιδέα της: «Ή ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγώ κότες, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους, κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Έτσι πλήττω λιγάκι. Αλλά αν μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα 'ναι σα φωτισμένη απ' τον ήλιο. θ' αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων πού θα 'ναι διαφορετικός απ' όλους τους άλλους. Τ' άλλα βήματα με κάνουν να ξαναγυρνώ κάτω απ' τη γη. Τα δικά σου θα με καλούν σα μουσική να βγω απ' την υπόγεια φωλιά μου. Και μετά, κοίτα! Βλέπεις εκεί κάτω τους κάμπους με το στάρι; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι εμένα μού είναι άχρηστο. Οι κάμποι του σταριού δεν μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι θλιβερό. Αλλά έχεις μαλλιά χρυσαφιά. Έτσι θα 'ναι θαυμάσια, αν μ' εξημερώσεις! Το στάρι, που είναι χρυσαφί, θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο στα στάρια...» Η αλεπού σώπασε καί κοίταξε για πολύ το μικρό πρίγκηπα: «Σε παρακαλώ ...εξημέρωσέ με!», είπε. (...) Έτσι ο μικρός πρίγκηπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα της αναχώρησης: «Α!» είπε η αλεπού... «θα κλάψω». «Εσύ φταις», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «εγώ δεν ήθελα καθόλου το κακό σου, αλλά θέλησες να σ' εξημερώσω». «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Αλλά θα κλάψεις!», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Τότε δεν κερδίζεις τίποτα!» «Κερδίζω», είπε η αλεπού, «εξ αιτίας του χρώματος που έχει το στάρι.» Μετά πρόσθεσε. «Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις ότι το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο, θα ξανάρθεις να μ' αποχαιρετήσεις, κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μυστικό.» Ο μικρός πρίγκηπας πήγε να δει τα λουλούδια (...) καί ξανάρθε στην αλεπού: «Αντίο» είπε. «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια.» «Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια», επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται. «Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου αυτός είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.» «Ο χρόνος πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου...», έκανε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται. «Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσύ δεν πρέπει να το ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι' αυτό που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...» «Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου», επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
Από το Le petit prince του Antoine de Sanint-Exupery

Για τα τριαντάφυλλα που είμαστε υπεύθυνοι...

Καλημέρα και καλά ταξίδια...

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!

''Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. ''
...τοτε γιατι ολοι θελουν να ειναι ομορφοι? για να τερψουν τα ματια του κεφαλιου μεσα σε 2'' και να κερδισουν τις εντυπωσεις. Πες μου: γιατι υπαρχει τοτε τοση μοναξια ε? γιατι ειμαστε ηλιθιοι κατα βουληση θα ελεγα εγω...

(εχεις δικιο τωρα που το σκεφτομαι. Εχω να παω ταξιδι με παρεα που να αγαπω και να φχαριστιεμαι τουλαχιστον 8 χρονια...αυτο παει για το σχολιο στο προηγουμενο ποστ).

Μαρτίου 16, 2006 11:41 π.μ.
Marialena είπε...

Σαν παιδιά διαβάσαμε τον Μικρό Πρίγκηπα και έμεινε για πάντα στη καρδιά μας. Μεγαλύτεροι τώρα, ο Μικρός Πρίγκηπας δεν είναι τόσο μικρός όσο φαινότανε, αλλά έχει πολύ περισσότερα να μας πει. Σ' ευχαριστώ Γιώργο για την υπενθύμιση! Καλημέρα, Μ.

Μαρτίου 16, 2006 11:49 π.μ.
γιώργος είπε...

Καλημέρα σας.
morgana ξέρεις ότι για να μας έλκυει κάτι και να μας αρέσει πρέπει να συννενούν και οι 5 αισθήσεις: όραση, ακοή, γεύση, αφή, όσφρηση.
Το θέμα είναι ποια αισθητήρια όργανα χρησιμοποιείς για να "δεις" κάτι...
Μαριαλένα, όλοι μας κουβαλάμε ένα Μικρό Πρίγκηπα μέσα μας. Αρκεί να μπορούμε να λειτουργούμε κάποιες φορές όπως αυτός...

Μαρτίου 16, 2006 12:01 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

ακριβως αυτο λεω και γω Γιωργο!

Αλιμονο πια! μονο με τα ματια θελουμε να βλεπουμε εναν ανθρωπο...κανεις δε του δινει πανω απο 3'' αν δε του αρεσει αυτο που βλεπει.

Το κριμα στο λαιμο μας....

Οι ανθρωποι (πολλοι απο αυτους), ειναι ΟΜΟΡΦΟΙ. Εμεις ειμαστε θεοστραβοι και δε το βλεπουμε....

Μαρτίου 16, 2006 2:29 μ.μ.
γιώργος είπε...

morgana, εσύ πως λειτουργείς σε αντίστοιχες περιπτώσεις;

Μαρτίου 16, 2006 2:31 μ.μ.
Marina είπε...

Ο μικρός πρίγκηπας ήταν ένας και μοναδικός, όμως
θα προτιμούσα να μην εξημέρωνε τίποτα. Γιατί να τα πονέσει μετά, αφήνοντάς τα? Απαξ και δημιουργείς δεσμούς εξάρτησης είσαι υπεύθυνος για αυτά που δημιούργησες, δεν είναι παιχνίδια οι δεσμοί σου, είτε είναι τριαντάφυλλα, είτε αλεπούδες, είτε άνθρωποι. Αν δεν μπορείς τη δέσμευση, μη την κάνεις.

Μαρτίου 16, 2006 2:37 μ.μ.
NinaC είπε...

Η βιβλιοθήκη μου απαρτίζεται από χιλιάδες βιβλία. Στο κομοδίνο μου υπάρχουν, πάντα, τουλάχιστον 5. Το ένα είναι ΠΑΝΤΑ Le Petit Prince , και μάλιστα στο πρωτότυπο. Εδώ και 30 χρόνια!

:)

Μαρτίου 17, 2006 1:52 π.μ.
γιώργος είπε...

marina έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν είναι παιχνίδι η εξάρτηση ενός από άλλον. Καλύτερα να φεύγεις παρά να μένεις και να φέρεσαι άδικα στον άλλον.
doll χαίρομαι πολύ που σε άγγιξε...

Μαρτίου 17, 2006 9:57 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

πως λειτουργω?

δινω χρονο.

Δε δινω χρονο μονο σε οσους μου χτυπαει ασχημα η αυρα τους απ τηναρχη.

εκει αφηνω το ενστικτο να λειτουργησει.

Να ξεκαθαρισω επισης κατι.

Αν καταλαβα καλα μιλαμε για διαπροσωπικες σχεσεις και οχι μονο ερωτικες. Σωστα?

γιατι πολλους φιλους τους αποκτησαμε μετα απο χρονια (εννοω δεθηκαμε πραγματικα μαζι τους , οχι απο την αρχη, αλλα στην πορεια).

Τα ερωτικα ειναι πιο πολυπλοκα. Ναι?

Μαρτίου 17, 2006 12:25 μ.μ.
γιώργος είπε...

Αγαπητή morgana (τσιγγάνα κατά το τραγούδι;;;) καλά κατάλαβες και συμφωνώ με την άποψη σου...
Σίγουρα, οι ερωτικές σχέσεις λειτουργούν διαφορετικά. Είναι πιο ...ευαίσθητες...
Καλημέρα

Μαρτίου 17, 2006 1:06 μ.μ.
jojo είπε...

:)))

η ομορφιά και η αλήθεια κρύβεται στα πιο απλά λόγια....

Μαρτίου 22, 2006 12:37 μ.μ.