Τα ήρεμα νερά, ήρεμα κινούνται…
Τα ήρεμα νερά, ακίνητα λιμνάζουν…
Ώσπου μία σταγόνα βροχής τα ταράζει…
Ώσπου η εξωτερική παρέμβαση τους αλλάζει την κατάσταση…
Μία σταγόνα αρκεί να τα κινήσει…
Μία σταγόνα αρκεί να τους δώσει ζωή…
Και όλα αλλάζουν…
Με μία σταγόνα βροχής…
Φανταστείτε ολόκληρη την βροχή…
12 σχόλια:
ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Ιουνίου 21, 2006 12:24 μ.μ.(αποσπασμα απο το ποιημα)
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Κική Δημουλά
για σενα...
γιωργο μου....
Γιώργο μου, μ΄αρέσει πολύ το μπλογκ σου και οι σκέψεις σου.
Ιουνίου 21, 2006 1:37 μ.μ.Η βροχή και οι σταγόνες της μία μία με χαλαρώνουν και με κάνουν να σκέφτομαι το ταξίδι τους και όχι μόνο!
Θα σε επισκέπτομαι.
είδες;;;
Ιουνίου 21, 2006 3:57 μ.μ.ένα «σΠλαΣΣΣΣ» αρκεί για ν’ αλλάξουν όλα...
«τάραξε» τα νερά λοιπόν!
Η μια απλή σταγόνα εξελίσσει την στασιμότητα, αρκεί να μην τη φοβηθούμε καλέ μου Γιώργο...
Ιουνίου 21, 2006 5:24 μ.μ.καλησπέρα μας...
Ιουνίου 21, 2006 7:34 μ.μ.@καλή μου
ευχαριστώ βασιλική μου...
@ελπίδα
ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια, ελπίδα...
καλοδεχούμενη...
@κατερίνα
είδες;;;
τα τάραξα τα νερά... μη φοβάσαι...
@αλεξάνδρα
έχεις απόλυτο δίκιο αλεξάνδρα μου... απόλυτο...
Γιώργο εσύ μου έστειλες εκείνο το ωραίο στο ιμέιλ; Μόνο που δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Λέει να το μεταφέρω και σε άλλους, αλλά δεν ξέρω πως. Τέλος του μηνός μπορεί να έρθει ο τεχνικός,(αυτός που με καθοδηγεί συνάμα).
Ιουνίου 21, 2006 10:38 μ.μ.Αν δεν το έστειλες εσύ, δεν πειράζει. Γράψε λάθος. Συνωνυμία.
@ελπίδα
Ιουνίου 21, 2006 11:03 μ.μ.όχι κατερίνα... δεν σου έστειλα κάτι...
να'σαι καλά πάντως...
καληνύχτα...
Γιώργο, σου αντέγραφα κατι για τη σταγόνα της βροχής στο γουόρντ, (λόγω κάρτας), αλλά δεν μπόρεσα να το κάνω επικόλληση εδώ, γιατί μου κρύβει την εντολή το σχόλιό σου που το έχεις πάνω αριστερά. Έτσι το έβαλα στο δικό μου. Άμα δεν ξέρεις να το χειριστείς, άστα να πάνε!
Ιουνίου 21, 2006 11:20 μ.μ.(Είναι στο θέατρο)
Καληνύχτα σου!
Βλέπω κοινή θεματολογία αγγίζουμε, αγαπητέ!
Ιουνίου 21, 2006 11:28 μ.μ.Σκέτη μαγεία το νερό... Μαθαίνεις τόσα πολλά παρατηρώντας το...
καλημέρα μας...
Ιουνίου 22, 2006 9:46 π.μ.@ελπίδα
ευχαριστώ για το απόσπασμα...
δίκιο έχει ο ψυχολόγος Γ. Ντύερ...
το δεδομένο όμως είναι, να μπορείς να κρατάς το "εγώ" σου στο σύνολο, στο "εμείς"...
@γαλήνη
πολλές φορές οι άνθρωποι αγγίζουν τις ίδιες χορδές...
το νερό, αγαπημένο στοιχείο...
καλημερα γιωργο μου...
Ιουνίου 22, 2006 10:29 π.μ.καλημέρα αγαπημένη μου...
Ιουνίου 22, 2006 10:31 π.μ.Δημοσίευση σχολίου