Έπρεπε να ξέρω, ως μηχανικός, ότι οι τοίχοι είναι σκληρά πράγματα…
Ιδιαίτερα, τοίχοι οι οποίοι χτίστηκαν πριν από 20 χρόνια και ακόμη στέκουν…
Πως είχα την εντύπωση πως θα μπορούσα να τους ρίξω μόνο με ένα φύσημα;;; Με μία καινούργια πνοή… Πως έσφαλα τόσο;;;
Ετρεξα καταπάνω τους με ιλιγγιώδη ταχύτητα…
Φύσηξα…
Δεν έπεσαν…
Και χτύπησα με όλη μου τη δύναμη επάνω τους…
Και νίκησαν αυτοί…
Όπως νικάνε πάντα οι τοίχοι… Με ζημιές, αλλά γεροί στη θέση τους…
Και ‘γω μαζεύω τα συντρίμμια μου και ξαναπροσπαθώ…
Που ξέρεις;;;
Μπορεί η νέα πνοή να βρει το αδύνατο σημείο τους και να πέσουν…
Ποιος ξέρει;;;
Related Posts:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
ισως δεν αξιζαν, τοση προσπαθεια εκ μερους σου, καλε μου...
Ιουνίου 05, 2006 5:11 μ.μ.ισως δεν αξιζαν...
Δε συμφωνώ.Καλά έκανες.Και δεύτερη φορά αν μπορείς ξανακάντο.Έτσι μόνο έχει αξία.
Ιουνίου 05, 2006 5:27 μ.μ.Φιλιά.
καλησπέρα...
Ιουνίου 05, 2006 8:29 μ.μ.@καλή μου
καλή μου, άξιζαν... άξιζαν... και αξίζουν... και θα ξαναπροσπαθήσω...
@sorry_girl
θα το ξανακάνω... να είσαι σίγουρη... θα το ξανακάνω...
σ'ευχαριστώ...
να προσεχεις...
Ιουνίου 06, 2006 12:48 π.μ.μην χτυπησεις, καλε μου...
να προσεχεις...
καλή μου, είμαι προετοιμασμένος για όλα...
Ιουνίου 06, 2006 12:52 π.μ.και για το σπάσιμο του τοίχου και για το τσάκισμα το δικό μου...
και στις δύο περιπτώσεις, ξέρω να διορθώνω τις ζημιές...
να είσαι σίγουρη...
ναι αλλα ο τοιχος κατι κραταει...
Ιουνίου 06, 2006 12:58 π.μ.κατι στηριζει... αν τον σπασεις;
αυτο πως διορθωνεται;...
και το τσακισμα το δικο σου, που λες...ειναι επικινδυνο...
να προσεχεις...
δεν θελω να παθεις κανενα κακο...
επιστημονικά λέγεται αντιστήριξη...
Ιουνίου 06, 2006 1:03 π.μ.στα καθ'υμάς, υποστήριξη...
και θα προσέχω καλή μου...
θα προσέχω...
Μερικές φορές οι τοίχοι απλά πέφτουν σε στιγμές που δεν είμαστε παρόντες ή σε στιγμές που δεν το έχουμε ανάγκη ή δεν το χρειαζόμαστε...
Ιουνίου 06, 2006 1:04 π.μ.Ίσως και να πέσουν από στιγμή σε στιγμή...
(εύχομαι να είσαι καλά)
Δημοσίευση σχολίου