Χτένα από ταρταρούγα...

Τετάρτη, Οκτωβρίου 04, 2006


Κάθισε μπροστά στην τουαλέτα με τον καθρέφτη από μασίφ ξύλο κερασιάς…
Το φως από το πορτατίφ που είχε στο κομοδίνο της, διαχεόταν γλυκά στο δωμάτιο…
Φορούσε το νυχτικό της και τα μαλλιά της έπεφταν χυτά επάνω στους ώμους της…
Με τα χρόνια, είχε αλλάξει το χρώμα τους…
Οι άσπρες τρίχες είχαν φανεί από καιρό, αλλά οι βαφές που χρησιμοποιούσε τις κάλυπταν σε ικανοποιητικό βαθμό…
Ήταν η ώρα της καθημερινής τέλεσης του ‘βουρτσίσματος των μαλλιών’…
Κάτι σαν ασκήσεις αναπνοής για την ζωή της…
Ζωογόνα διαδικασία για την ύπαρξή της…
Διαδικασία που είχε ξεκινήσει από τα μικράτα της…
‘Ποια χτένα να χρησιμοποιήσω σήμερα’ σκέφτηκε…
Σωστή ερώτηση, αν αναλογισθεί το πλήθος που είχε…
Και είχε πλήθος, γιατί είχε και ένα παράξενο ‘βίτσιο’…
Είχε το συνήθειο να ζητάει σαν δώρο, από κάθε άντρα που σχετιζόταν, να της αγοράσει μία χτένα για τα μαλλιά…
Το δώρο αυτό λειτουργούσε σαν ένα είδος κόσκινου για τον αγοραστή του, για την συνέχιση της σχέσης της μαζί του…
Δεν εμπιστευόταν τόσο τα προσωπικά της κριτήρια, όσο τις χτένες…
Έτσι λοιπόν, είχε κατατάξει τον κάθε άντρα ανάλογα με την χτένα που αγόραζε…
Οι πλαστικές χτένες έδειχναν άντρα ‘φτηνό’, που προτιμούσε τις εύκολες λύσεις, άρα άντρα που πρέπει να μένεις μακριά του…
Ευτυχώς, από τις πλαστικές χτένες δεν είχε πολλές…
Και όσες είχε, δεν είχαν ιδιαίτερα χρησιμοποιηθεί…
Οι σιδερένιες, επαγγελματικές χτένες, οδηγούσαν σε άντρα ‘περπατημένο’, που είχε δει πολλά και δεν εντυπωσιαζόταν εύκολα…
Επικίνδυνο ‘παιχνίδι’ για τα χέρια της δηλαδή, οπότε τους απέφευγε…
Επαγγελματικές χτένες είχε…
Οι ξύλινες, διαφόρων αποχρώσεων βερνικιού, τις άρεσαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο είδος…
Μαρτυρούσαν άντρα ζεστό, γλυκό, ευγενικό, με την αίσθηση του ‘δοσίματος’ σε μεγάλο βαθμό…
Άντρα που μπορούσες να εμπιστευτείς…
Άντρα που άξιζε να προχωρήσεις μαζί του…
Στη συλλογή της, είχε μόνο δύο από αυτό το είδος…
Δύο…
Από τους δύο μεγάλους έρωτες της ζωής της…
Πάντα πίστευε ότι κάθε γυναίκα έπρεπε να είχε, τουλάχιστον, δύο μεγάλους έρωτες…
Για να μπορεί να ολοκληρωθεί…
Από τον ένα να παίρνει την καρδιά και από τον άλλο το κορμί…
Αυτό που έλειπε από την συλλογή της, ήταν οι χτένες από ταρταρούγα…
Υλικό ανθεκτικό, ακριβό και ιδιαίτερο…
Σαν την σχέση που συνδυάζει την καρδιά και το μυαλό…
Όσο κι’ αν έψαξε, τέτοια χτένα δεν βρήκε…
Όπως και τόσες άλλες γυναίκες…
‘Λες να πωλούνται ακόμα χτένες από ταρταρούγα;’ είπε κοιτάζοντας στον καθρέφτη τον εαυτό της και παίρνοντας μία σιδερένια χτένα να χτενιστεί…

(‘Woman combing her hair’ by Edgar Degas)

14 σχόλια:

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ευτυχως που δεν χρησιμοποιω χτενα δηλαδη!!!
ειδες τι σου ειναι τα σγουρα μαλλια;
ευκολα και παντα αχτενιστα...
:)

Οκτωβρίου 04, 2006 11:33 π.μ.
αλκιμήδη είπε...

Να ωραίος τρόπος να ξεσκαρτάρεις συντρόφους, ή έστω να προετοιμάζεσαι για αυτό που σε πειμένει!
Πολύ ωραίο γιώργο
καλησπέρα

Οκτωβρίου 04, 2006 7:14 μ.μ.
114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

πολυ όμορφο γιώργο

Οκτωβρίου 04, 2006 8:56 μ.μ.
zoufitsa είπε...

Yπάρχουν τέτοιες χτένες...απλά δεν ετυχε να βρεθεί αυτός που θα της την πρόσφερε...


Πολύ όμορφο...:)

Οκτωβρίου 04, 2006 9:04 μ.μ.
Καπετάνισσα είπε...

Χαρίζονται -θαρρώ- τέτοιες χτένες.

Δεν πωλούνται.

Όμως... είναι τόσο σπάνιες μωρέ Γιώργο.
Έχω την αίσθηση μάλιστα ότι μπορεί και να μην κυκλοφορούν πιά.

Οκτωβρίου 04, 2006 10:51 μ.μ.
jul είπε...

Κάθε φορά που διαβάζω τα κείμενα σου εκπλήσομαι πάντα ευχάριστα...
Σε όποιαν έχουν χαρήσει τέτοια χτένα πρέπει να ειναι πολύ τυχερή...

Οκτωβρίου 04, 2006 10:55 μ.μ.
αλκιμήδη είπε...

Περνώ εν τάχυ να αφήσω ένα χαμόγελο και μια καλησπέρα και στο δικό σου σπιτικό.
Ευχαριστώ και για το link!

Οκτωβρίου 04, 2006 11:07 μ.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα μας...

@αγαπημένη μου
ναι, έχεις δίκιο...
τα σγουρά μαλλιά δίνουν μία αίσθηση ελευθερίας...

@αλκιμήδη
είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος...
εξάλλου, ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι κρύβει το μυαλό μιας γυναίκας...
παρακαλώ για το link...

@συμμαθητή
ευχαριστώ πολύ...
με τιμάς...

@ζωιφίτσα
λες να υπάρχουν;;;
αν ναι, ήταν όντως άτυχη...

@καπετάνισσα
σα να έχεις δίκιο καπετάνισσα...
σαν είδος, πωλούνται...
ο τρόπος απόκτησης εκλείπει...

@ιουλία
σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
εσύ, ως γυναίκα, θα ξέρεις καλύτερα...

Οκτωβρίου 05, 2006 10:08 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

...ξύλινες, διαφόρων αποχρώσεων βερνικιού..

Bρήκα το κορμί μα ήταν άψυχο. Τώρα την καρδιά αναζητώ. Μόνο μια βούρτσα ξύλινη στη συλλογή μου κι αυτή σπασμένη.

Οκτωβρίου 05, 2006 10:43 π.μ.
γιώργος είπε...

@αργυρένια

σου εύχομαι να πας κατευθείαν στη χτένα από ταρταρούγα...
για να αναπληρώσει και την σπασμένη ξύλινη...

Οκτωβρίου 05, 2006 10:49 π.μ.
Alkyoni είπε...

όμορφο!
:)

Οκτωβρίου 05, 2006 12:25 μ.μ.
Alexandra είπε...

και εγώ σγουρά (αλλά τα ισιώνω!)


σοβαρά τώρα, όλο και σε κάποιο παλαιοπωλείο υπάρχουν χτένες από ασήμι και ταρταρούγα... ένα υλικό τόσο παλιομοδίτικο αλλά και τόσο ρομαντικό.

όμορφο γιώργο...

Οκτωβρίου 05, 2006 1:44 μ.μ.
Χαρυβδιςς είπε...

καλημερα ομορφο ειδικα οταν διαβαζεται πρωι πριν καιμετα μια συσκεψη...

Οκτωβρίου 05, 2006 1:49 μ.μ.
γιώργος είπε...

@αλκυόνη
ευχαριστώ πολύ...

@αλεξάνδρα
δεν κάνεις καλά, μάλλον...
σ'ευχαριστώ πολύ αλεξάνδρα...

@χάρυβδιςς
χαίρομαι για τις ώρες ανάγνωσης...
σ'ευχαριστώ πολύ...

Οκτωβρίου 05, 2006 2:40 μ.μ.