Ήταν Άντρας...

Κυριακή, Οκτωβρίου 29, 2006


Η ζωή του, ήταν πάντα μία βόλτα πάνω σε τεντωμένο σκοινί…
Ζούσε, ηθελημένα και ενσυνείδητα, στην κόψη…
Ήθελε να νοιώθει την ευτυχία και την δυστυχία την ίδια στιγμή…
Ήθελε να νοιώθει το πάθος και την απόρριψη την ίδια στιγμή…
Ήθελε να νοιώθει αετός και πρόβατο την ίδια στιγμή…
Δεν τον ένοιαζε τι θα λένε οι άλλοι…
Αρκεί αυτός να ήταν καλά…
Να πετούσε και να έπεφτε με την ίδια ευκολία…
Είτε στην πραγματικότητα, είτε στο όνειρο…
Πόνεσε εαυτόν και αλλήλους στην ερωτική του ζωή…
Θέριεψε πάθη, κατέστρεψε πόθους…
Και το αντίστροφο…
Ζούσε, λες και δεν είχε φραγμούς…
Ή μάλλον, λες και δεν δεχόταν όρια από άλλους…
Οι φραγμοί του ήταν αυτός και ο εαυτός του…
Πιστός και άπιστος μαζί…
Είτε στο Θεό, είτε στην Ζωή…
Ένας άλλος Καζαντζακικός Ζορμπάς…
Ένας άλλος Άκης Πάνου…
Ένας Ελεύθερος-Πολιορκημένος της καθημερινότητάς του…
Αντιφατικός και προβλέψιμος…
Ανώριμος και σοφός…
Προστάτης και απροστάτευτος…
Θύτης και θύμα…
Είτε για τον ίδιο, είτε για τους άλλους…
Δεν ήξερες αν ήταν όνειρο ή πραγματικότητα…
Μπορεί και τα δύο…
Μπορεί και κανένα από τα δύο…
Μοναδικός…
Ήταν όλα και τίποτα…
Ήταν Άντρας…

(‘Adonis I’ by Joani)

12 σχόλια:

Καπετάνισσα είπε...

Αυτός ο τύπος τέλος πάντων, έχει αφήσει κάποιο σημάδι του;
Υπάρχει περίπτωση να βρεθεί δ/νση και τηλέφωνο;
:)

Οκτωβρίου 29, 2006 7:58 μ.μ.
Alkyoni είπε...

καλό!
άγριο...
καλό βράδυ

Οκτωβρίου 29, 2006 9:47 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!
Καληνύχτα :)

Οκτωβρίου 29, 2006 10:48 μ.μ.
fish eye είπε...

..τηλεφωνο..mail..κινητο..???

Οκτωβρίου 30, 2006 12:15 π.μ.
thegypsy είπε...

Δεν τον ένοιαζε τι θα λένε οι άλλοι…

Και καλά έκανα μόνο έτσι μπορείς να ζήσεις ελεύθερα και να νιώθεις και το πάθος και την απόρριψη, και την ευτυχία και την δυστυχία...
Καληνύχτα:)

Οκτωβρίου 30, 2006 1:56 π.μ.
zoufitsa είπε...

Εζησε..απολαυσε...ενοιωσε...αξιες που τι ς εχουμε εκμηδενισει...
Υπρχουν τετοιοι αντρες αλλα που να τους βρουμε...

Καλημερα Γιωργο..

Οκτωβρίου 30, 2006 3:29 π.μ.
aeipote είπε...

Μετά φταίει ο φονιάς. . .
Το ζητάει ο οργανισμός των γυναικών. . .

Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα!

Οκτωβρίου 30, 2006 8:02 π.μ.
αλκιμήδη είπε...

μακριά από εμάς τέτοιοι άντρες, μακριά!
Πως τους αναγνωρίζεις με το πρώτο βλέμμα είπαμε; Για να προλάβεις να φύγεις.

Οκτωβρίου 30, 2006 10:05 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Υπαρκτό αυτό το πρόσωπο?
Ερωτεύσιμο το θεωρώ εγώ...

Καλημέρα, καλή βδομάδα!

Οκτωβρίου 30, 2006 11:17 π.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα...

@καπετάνισσα
χαίρομαι που σου άρεσε ο συγκεκριμένος...

@αλκυόνη
άγριο;;;
δεν ξέρω...
έντονο;;;
ίσως...

@θαλασσομπερδεμένη
ακριβώς...

@αγκαλιασμένη με το φεγγάρι
χαίρομαι που σου άρεσε, και 'σένα, ο συγκεκριμένος...

@γύφτισσα
συμφωνώ...
σαν ένας άλλος Καζαντζάκης...

@ζουφίτσα
λες να μην υπάρχουν;;;
εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν...

@αείποτε
μπα...
δεν νομίζω ότι είναι έτσι...
απλά, κυκλοφορούν πολλοί ιμιτασιόν άντρες και έχουν φοβηθεί λίγο...

@αλκιμήδη
δεν ξέρω πως να τους αναγνωρίσεις...
ίσως, όταν τους ζήσεις λίγο...
ίσως, να κουβαλάνε λίγη τρέλλα στο μάτι...

@αργυρένια
δεν ξέρω...
μπορεί...
γούστα είναι αυτά...

καλή εβδομάδα σε όλους...

Οκτωβρίου 30, 2006 11:53 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή η περιγραφή Γιώργο.

Το να είσαι ο εαυτός σου νομίζω λέει πολλά.Ξεχωριστός και μοναδικός.

Καλησπέρα σου!

Οκτωβρίου 30, 2006 8:10 μ.μ.
γιώργος είπε...

καλημέρα μίρκα...
γι'αυτό και είμαστε άνθρωποι...
μοναδικοί και ξεχωριστοί...

Οκτωβρίου 31, 2006 11:35 π.μ.