Ενα ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο...

Δευτέρα, Απριλίου 17, 2006

Ηταν ένα Σαββατοκύριακο διαφορετικό από τα άλλα…
Υπέροχες ημέρες, ηλιόλουστες, γεμάτες ελπίδες για την έλευση του Καλοκαιριού…
Το μενού είχε απ’ όλα: κουλουράκια, ψαράκια και κρυολόγημα…
Ένα κρυολόγημα που με έκανε να παραμιλάω όλο το Σαββατοκύριακο και ιδιαίτερα την Κυριακή… Κατάφερα να ξεπαστρέψω τρία πακέτα χαρτομάντιλα μέσα σε 5 ώρες… Και συνειδητοποίησα, μετά από τόση χρήση, ότι πρέπει να είμαι ο μόνος άνθρωπος που τα χαρτομάντιλά του έχουν άρωμα καρπουζιού… Πάλι καλά που δεν είχαν και κουκούτσια…
Ευτυχώς βέβαια, που είχα καλή παρέα…
Εσένα και το ραδιόφωνο…
Εσένα στη σκέψη και το ραδιόφωνο στο αυτί…
Το ραδιόφωνο έπαιζε ακατάπαυστα Αλκίνοο Ιωαννίδη...

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τ’ όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τ’ όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε…

Ευτυχώς, εσύ δεν ήσουν όνειρο… Ησουν εκεί δίπλα μου, όλη την ώρα…
Και ήταν ένα ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο στην ψυχή μου…
Σ’ευχαριστώ…

18 σχόλια:

Xνούδι είπε...

Ηταν εκεί... και αυτό το λένε τύχη μεγάλη

Καλημέρες

Απριλίου 17, 2006 10:17 π.μ.
Λαμπρούκος είπε...

Είχε και σεξ ή μόνο αγάπες και λουλούδια?

Απριλίου 17, 2006 10:37 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

σορυ κιολας, αλλα εγω κολλησα στα χαρτομαντηλα με το αρωμα καρπουζι...

ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΨΑΧΝΩ ΤΕΤΟΙΑ ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΗΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ?????

το κρυολογημα παει καλυτερα?

βιταμινη C πηρες?

ζεστα? υγρα? σουπιτσα?

Απριλίου 17, 2006 10:40 π.μ.
γιώργος είπε...

Καλημέρα...
@χνούδι
πρώτο αριθμό λαχείου θα το έλεγα...
@λαμπρούκος
κοιτάξτε κύριε νομάρχα μου... είμαι άντρας με αρχές... όχι προγαμιαίες σχέσεις... θα μας κάψει και ο Υψιστος...
@morgana
καλό μου μαγισσάκι, θα σου στείλω μία κούτα... δεν το ήξερα βρε ότι τα ψάχνεις...
καλύτερα είμαι, αν και η φωνή έχει μια χροιά παθιάρικη... μάλλον στα ροζ τηλέφωνα θα το γυρίσω...

Απριλίου 17, 2006 11:02 π.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

χιχιχιιχιχιχι......
"ανοιξιατικη" αλλεργια σε κατι θα σε επιασε......
χιχιχιχιχχιχι
ακου καρπουζι.....
σιγα μην εχει και περγαμοντο!!!!!
;p

Απριλίου 17, 2006 11:23 π.μ.
γιώργος είπε...

@vasiliki
μπα... βουντού θα μου έκαναν...
σε περγαμόντο όχι... σε νεραντζάκι ίσως...
θα μου πεις κανά καλό γιατροσόφι καλή μου γιαγιάκα να γίνω περδίκι;;;

Απριλίου 17, 2006 11:27 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

βρασε ορυζα και φατα!

απιστευτο γιατροσοφι!

οτι και να χω, βραζω ρυζι και το τρωω...

μη ρωτατε γιατι....

μια μαγισσα ποτε δε ξερει....

Απριλίου 17, 2006 11:43 π.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

αυτα τα ξερει το σιςςςςς!!!
κατσε να την φωναξω.....
πσττττ...πσττττττ.
σις?...
κανε καλα το παλικαρι....
οχι τιποτα αλλο μας τελειωσαν και τα χαρτομαντηλα "καρπουζι"....
ακου καρπουζι....
χοχοχοχοχοχο...
;pppppp

Απριλίου 17, 2006 11:46 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

πως να τον κανω καλα αδελφουλα?

αφου δε τρωει ρυζι!!!

το χει ριξει στα τσουρεκια!

καλα να παθει!

να μαθει να μη φυσαει τη μυτη του οπου κι οπου....

Απριλίου 17, 2006 12:37 μ.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

τσουρεκια, ε?????
λες????
εκεινα με την ασπρη σοκολατα απο πανω????...
μιαμμμ....μιαμμμμ....
;pppppp

Απριλίου 17, 2006 12:41 μ.μ.
γιώργος είπε...

@morgana
αφού δεν βοηθάει κανείς, τό'ριξα στα τσουρέκια... από την άλλη τα προτιμώ από τον λαπά...
κάτι σε ματζούνι δεν έχει;;;
@vasiliki
μπα... τώρα τελευταία έχω πληροφορίες ότι αυτά με την άσπρη σοκολάτα είναι μούφες... λέω να γυρίσω στα πατροπαράδοτα...
κάνα τσουρεκάκι σας βρίσκεται;;;

Απριλίου 17, 2006 12:52 μ.μ.
anarchitect είπε...

Καλησπέρα yiorgo,
Και σε όλους....

Περαστικά κατ' αρχάς...

Είναι ωραίο να περνάς τις "δυσκολίες" με δικούς σου ανθρώπους...

(τουλ. εκπλήρωσες την φαντασίωση -που έχουν όλοι οι άντρες - να έχουν την προσωπική τους νοσοκόμα?)

Απριλίου 17, 2006 7:07 μ.μ.
γιώργος είπε...

@anarchitect
ευχαριστώ...
καλό είναι να μην υπάρχουν δυσκολίες, αλλά είναι καλό... σε ανακουφίζουν...
και όσο για τη νοσοκόμα, δεν είχα... δυστυχώς...

Απριλίου 17, 2006 8:13 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

...ειχε ομως μαντηλακια με αρωμα καρπουζι!!!!

Απριλίου 17, 2006 9:16 μ.μ.
Butterfly είπε...

Παραδοσιακά τσουρεκάκια μετά το Πάσχα αγαπητέ yiorgo και μάλιστα από τα χεράκια μου με την συνταγή της γιαγιάκας μου.
Όσο για το κρυολόγημα? Πως γυρίζεις στις θάλασσες χωρίς αντιανεμικό καλέ μου? χιχιχιχι

Περαστικά σου και όσο για την βραχνάδα εάν καπνίζεις θα σου μείνει.Μιλάει η πείρα!!!!

Απριλίου 17, 2006 9:32 μ.μ.
γιώργος είπε...

@morgana
ναι... τα μαντηλάκια με το καρπουζί άρωμα είναι απαραίτητο συστατικό...
@butterfly
ευχαριστώ για την προσφορά... θα την περιμένω...
κάπνισμα όχι... κάνει κακό στη φωνή...
α!!! δέχομαι και προσφορές για νοσοκόμες...

Απριλίου 17, 2006 10:31 μ.μ.
Unknown είπε...

Γιατί ρε παιδιά τα χαρτομάντηλα πρέπει να έχουν κάποιο άρωμα;;;

Αφού συνήθως όταν τα χρησιμοποιείς, δεν μπορείς να μυρίσεις....;;;;!!!!?????

Απριλίου 18, 2006 12:33 π.μ.
γιώργος είπε...

@darth
κι'όμως, τα μύριζα... θαύμα, θαύμα...

Απριλίου 18, 2006 9:26 π.μ.