κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την
κι πάψε πια να κλαίς.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου ‘λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες...
Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες...
Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ‘ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες...
(Α. Ιωαννίδης)
Ελπίζω να το ακούσεις μέσα στο σκοτάδι σου...
38 σχόλια:
δεν πιστευω πια σε παραμυθια
Απριλίου 06, 2006 12:05 μ.μ.θα σου έχουν πει το παραμύθι με το λυπημένο τέλος...
Απριλίου 06, 2006 12:09 μ.μ.Καλημέρα...
Απριλίου 06, 2006 12:43 μ.μ.Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες...
Τί όμορφα! :)
όμορφα, μεγάλα λόγια, που τα λες εννοώντας τα, αλλά που όταν περάσεις το point of no return,
Απριλίου 06, 2006 12:49 μ.μ.δεν ισχύουν πια....
έτσι είναι η ζωή.
προχωράει μπροστά και για αγάπες παλιές, ούτε που το κουβεντιάζει.
that's the story,
that's the glory of,
love...
Καλημέρα...
Απριλίου 06, 2006 12:58 μ.μ.Το κακό ξέρετε ποιο είναι; Οταν μία φορά την πατήσεις, μετά οτιδήποτε πέσει στο δρόμο σου , το αντιμετωπίζεις με αντίστοιχη διάθεση...
Και πολλές φορές, τα χλωρά καίγονται μαζί με τα ξερά...
Για να κρίνεις όμως σωστά, πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου τα κάτωθι ερωτήματα: Πόσες φορές έχω πει και εννοείσει τον τίτλο;;; Πόσες φορές ήμουν σε θέση να το κάνω;;;
Οταν απαντήσεις ειλικρινά, τότε μπορεί να μην κάψεις άλλα χλωρά χόρτα...
λαθος....τοτε ειναι που τα καις ολα και χωρις τυψεις μαλιστα...
Απριλίου 06, 2006 1:26 μ.μ.γιατι οταν το ειπες και το εννοουσες (ακομα και αν δε το εβαλες ποτε σε λογια, αλλα η ιδια σου η σταση το ΦΩΝΑΖΕ), εισεπραξες πισω σκατα...
και ειπες, ''δεν πειραζει'', ας προχωρησω...
...και εχουν περασει 9 χρονια τωρα που το λες...
στο τελος, σε το πιστευεις πια...
ΤΕΛΟΣ
@morgana
Απριλίου 06, 2006 1:32 μ.μ.ποτέ μη λες ποτέ... άκουσέ με...
πάντα υπάρχει ελπίδα...
δεν είσαι η μόνη που κάηκε... υπάρχουν πολλοί άλλοι γύρω σου... ίσως πολλοί περισσότεροι απ'ότι πιστεύεις...
αμύνονται πίσω από τις επιθέσεις τους... αλλά, βαθιά μέσα τους, οι πληγές υπάρχουν...
μερικες μαλιστα δε γιαννουν ποτε
Απριλίου 06, 2006 2:15 μ.μ.αλλα φτανεις σε ενα σημειο, που λες ''φτανει πια''.
γιατι το χειροτερο απ ολα ειναι, οτι παυεις να σεβεσαι και τον ιδιο σου τον εαυτο.
και ο εαυτος μας ειναι ο μονος φιλος και εχθρος που εχουμε.
οι πληγές, επουλώνονται... είτε από μόνες τους, είτε ο χρόνος, είτε γνωρίζοντας τον άνθρωπο που θα μπορούσε να σε βοηθήσει να τις κλείσεις...
Απριλίου 06, 2006 2:25 μ.μ.εδώ επάνω, έρχεται ο εαυτός μας... οι πληγές υπάρχουν όσο εμείς έχουμε διάθεση να τις συντηρούμε... μένοντας προσκολλημένοι στις πληγές αυτές...
ο εαυτός μας πρέπει να δώσει ώθηση να ξεφύγουμε και να κοιτάξουμε μπροστά... δεν υπάρχει λόγος να θρηνούμε πάνω από ένα μνήμα... το κάνουμε για ένα μήνα, ένα χρόνο... όχι για πάντα...
κανεις δε θρηνει για παντα.
Απριλίου 06, 2006 2:28 μ.μ.Συμφωνω.
ΟΜΩΣ.
μετα απο ποσες φορες ''κακοτυχιας'' , θα πεις στον εαυτο σου: ''βρε, μηπως δε με παει το σπορ?''...
μα, μία φορά θα σου κάτσει το νούμερο...
Απριλίου 06, 2006 2:38 μ.μ.είπαμε, δεν μυρίζουν όλα τα λουλούδια το ίδιο...
και τότε είναι που θα γυρίσεις στον εαυτό σου και θα πεις "ευτυχώς, με πάει τελικά το σπορ"...
....μετα απο ποσες προσπαθειες αποτυχιας (επαναλαμβανω), θα εχεις το κουραγιο να το πεις?
Απριλίου 06, 2006 2:54 μ.μ.πλακα μου κανεις?
σου φαίνομαι για άτομο που μπορεί να σου κάνει πλάκα;;;
Απριλίου 06, 2006 2:59 μ.μ....σου φαινομαι οκ?
Απριλίου 06, 2006 3:32 μ.μ.κοίτα να δεις... το χέρι μου δεν το βάζω και στο Ευαγγέλιο...
Απριλίου 06, 2006 3:44 μ.μ.έχεις ρωτήσει κανά γιατρό;;;
πάντως, λόγω ηλικίας, φαίνεσαι...
...και απ τη μυτη κρεμομαι!
Απριλίου 06, 2006 3:46 μ.μ.τόσο μεγάλη είναι;;;
Απριλίου 06, 2006 3:53 μ.μ.ή θέλεις να κάνεις μπαμμμ;;;;;
μπου! σε τρομαξα?
Απριλίου 06, 2006 8:15 μ.μ.δεν τρομάζω εύκολα...
Απριλίου 06, 2006 8:43 μ.μ.τόσες τρικυμίες έχω περάσει, μία μάγισσα τι να μου κάνει...
...αν εβαζα το χειροτερο μου προσωπειο και εμφανιζομουν μπροστα σου, οχι μονο θα τρομαζες, αλλα δε θα ξαναλεγες καλημερα...
Απριλίου 06, 2006 8:58 μ.μ.απο την αλλη...
αν εβαζα το καλυτερο μου προσωπειο, θα μπορουσα ακομα και να σε γητευσω....
...και τα 2 θα ηταν ομως ψευτικα...
και τα δύο δικά σου δεν είναι;;; ασχέτως αλήθειας... πολλές φορές μας βολεύει ένα αληθοφανές ψέμα...
Απριλίου 06, 2006 9:07 μ.μ.τρόμαξα;;;;
οχι, τωρα τρομαξες εμενα.
Απριλίου 06, 2006 9:17 μ.μ.Συγχαρητηρια...
πως είναι δυνατόν να τρόμαξα μία ατρόμητη μάγισσα;;;;
Απριλίου 06, 2006 9:33 μ.μ.Βρε βρε τα παιδιά...!
Απριλίου 06, 2006 9:35 μ.μ.Σας τρόμαξα?
(άσχετο-δεν ειδα γιατι μιλάτε)
καλησπερα anarch...
Απριλίου 06, 2006 9:48 μ.μ.yiorgo με τρομαξες γιατι δε νομιζω οτι υπαρχει κατι ποιο αδτσωπητο απο το ψεμα, το προσωπειο, την κοροιδια...
@anarchitect
Απριλίου 06, 2006 9:53 μ.μ.καλησπέρα... όπως βλέπεις δεν μας τρόμαξες... εμείς τρομάζουμε ο ένας τον άλλο...
@morgana
ποιος μίλησε για ψέμα, προσωπείο, κοροϊδία;;;
το να προσπαθείς να είσαι ευγενικός, να κρατάς τον πόνο σου μέσα σου και να μην τον εξωτερικεύεις παντού, είναι προσωπείο;;;
αυτό εννοούσα όταν έλεγα για αληθοφανές ψέμα...
τίποτε άλλο...
με τα συναισθήματα δεν παίζεις...
αν ειναι εται, παω πασο....
Απριλίου 06, 2006 9:59 μ.μ.πολλη και καλη καληνυχτα σας
ήταν μία δύσκολη ημέρα...
Απριλίου 06, 2006 10:03 μ.μ.για πολλούς από εμάς...
καληνύχτα...
Πες μας το όνομα της κακούργας να πάμε να την ξεμαλλιάσουμε, που σε στεναχώρησε, πουλάκι μου!
Απριλίου 07, 2006 9:20 π.μ.ασε...θα τη ξεμαλλιασει μονος του...
Απριλίου 07, 2006 9:30 π.μ.@cd & @morgana
Απριλίου 07, 2006 9:40 π.μ.να είστε σίγουρες ότι άκουσε...
δεν χρειάζεται ξεμάλλιασμα, προς το παρών...
μαλλον εχει κλεισει τ αυτια της και δεν ακουει τιποτα παρα μονο το φοβο της.
Απριλίου 07, 2006 10:08 π.μ.κακος συμβουλος
εεεεελα με ακουςςςςς????
Απριλίου 07, 2006 10:09 π.μ.;PPP
ακούει κανείς;;;;
Απριλίου 07, 2006 10:36 π.μ.ναι καλε! τι φωναζετε?
Απριλίου 07, 2006 11:11 π.μ.ΚΟΥΦΗ ειμαι???.....
κάποιες φορές...
Απριλίου 07, 2006 11:30 π.μ.Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα τσακρούμ
Απριλίου 07, 2006 11:33 π.μ.έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια :)
μόνο τα τσιγάρα και τα ποτά...
Απριλίου 07, 2006 1:12 μ.μ.Δημοσίευση σχολίου