Ανοιξιάτικη Τετάρτη, Μεγάλη Τετάρτη, οδηγώντας προς το γραφείο…
Χωρίς ιδιαίτερη κίνηση… Με καλύτερη διάθεση από χθες, ομολογουμένως…
Μιλάμε στο τηλέφωνο και σε ακούω να γελάς…
Σου λέω πόσο πολύ μου λείπεις…
Στο cd του αυτοκινήτου Παντελής Θαλασσινός και "Κοντυλιές της Αυγής"…
Της δικής μας αυγής… Στις χαρίζω…
Ροδοκοκκίνισε η αυγή
Ημέρα να περάσει
Άνοιξε το παράθυρο
Στη γειτονιά να λιάσει…
Την καλημέρα σου ‘φερα
Σ’ ένα ματσάκι ρόδα
Πως θα σε κάμω ταίρι μου
Όνειρο απόψε το ’δα…
Την καλημέρα σου ’φερα
Σε πήλινο φλιτζάνι
Να την επιούν τα χείλη σου
Η μέρα να γλυκάνει…
Μηδέ νερό μηδέ ψωμί
Στο στόμα μου δεν βάνω
Την καλημέρα αν δεν σου πω
Μιαν εμιλιά δεν βγάνω…
Για τα καλημέρα σου…
Related Posts:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
εγω παλι δε λεω καλημερα, αν δεν εχω ακουσει καλη μουσικη στ αμαξι...
Απριλίου 19, 2006 11:29 π.μ.Υπέροχος ο Θαλασσινός!
Απριλίου 19, 2006 11:31 π.μ.και ο τελευταίος του δίσκος πολύ καλός!
ότι καλύτερο για το πρωινό σου ξεκίνημα.
καλή μέρα,
και καλή Ανάσταση! :)
Για τα καλημέρα σου...®
Απριλίου 19, 2006 11:34 π.μ.να γελας το πρωι....
Απριλίου 19, 2006 12:03 μ.μ.να λες και να ακους μια γλυκια γελαστη καλημερα....
και να ταξιδευεις....
ποσο απλο και υπεροχο μαζι....
ποσο....
πόσο απλό....
Απριλίου 19, 2006 12:35 μ.μ....μερικές φορές, και τα πιο απλά πραγματα γίνονται τόοοσο πολύ δύσκολα.....
@morgana
Απριλίου 19, 2006 1:04 μ.μ.μα καλά... εσείς δεν πετάτε;;; οδηγείτε ανάμεσά μας;;;
@jojo
καλή σου ημέρα και Καλή Ανάσταση...
το βασικό είναι η καλή διάθεση... όλα έρχονται μετά...
@vasiliki
τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο απλά...
@anarchitect
ξέρεις, πρέπει να έχεις τη δύναμη να ξεστομίσεις αυτά που πιστεύεις και επιθυμείς... είναι δύσκολο αλλά και τόσο απλό...
ενα μικρο και ποταπο μαγισσακι σαν και μενα θα επρεπε κανονικα να πεταει, αλλα αυτες τις μερες ειμαι ανορεχτη...
Απριλίου 19, 2006 1:42 μ.μ.@morgana
Απριλίου 19, 2006 3:22 μ.μ.δεν υπάρχουν μικρά ποταπά μαγισσάκια...
και να συνεχίσεις την πτήση...
το ιδανικό ξεκίνημα μια όμορφης μέρας. Να σε σκέφτονται, να σε παίρνουν τηλέφωνο, να σου το λένε.
Απριλίου 19, 2006 4:29 μ.μ.Θαυμάσια!!!!!!!
(μπορώ ακόμα και να το συγκρίνω με νυχτερινό τηλέφωνο που σου γίνεται, για να ακούσεις να κελαιδά ένα αηδόνι)
;-)
Τις καλησπέρες μου.
να της το λες, γιωργο μου, οτι σου λειπει...
Απριλίου 19, 2006 5:59 μ.μ.να της το λες...
και εκεινη καθε μερα να σου γελα...
απλη, απολυτη ευτυχια....
καλημέρα
Απριλίου 20, 2006 9:16 π.μ.@χνούδι
μα κάθε τέτοιο τηλέφωνο, οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, είναι μία επαφή που σε γεμίζει χαρά...
είναι ωραίο να σε σκέφτονται...
@vasiliki
θα της το λέω καλή μου...
σίγουρα, ως πιο πεπειραμένη λόγω ηλικίας, θα ξέρεις...
Δημοσίευση σχολίου