Ασκήσεις θάρρους...

Κυριακή, Απριλίου 30, 2006

1. Να είμαστε χώρια…
2. Να είμαστε μαζί…
3. Να μην μιλάμε στο τηλέφωνο…
4. Να μην ακούς το «σ’ αγαπώ» μου…
5. Να μην ακούω το «είσαι κάθαρμα»…
6. Να μην πηγαίνουμε μαζί για ψώνια…
7. Να πηγαίνουμε μαζί για ψώνια…
8. Να θέλω και να μην πρέπει…
9. Να θέλεις και να μην πρέπει…
10. Της καληνύχτας το φιλί…

Καλές οι ασκήσεις θάρρους, αλλά ποιος σου είπε ότι είμαστε θαρραλέοι;;;

15 σχόλια:

Xνούδι είπε...

να θέλω και να μην θέλεις;;;;;;;

Αυτό δεν είναι άσκηση θάρρους;;;;

τις καλησπέρες μου.

Απριλίου 30, 2006 4:17 μ.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

αληθεια, ποσο θαρρος μπορει να εχει μια καρδια....ενας ανθρωπος...
ποσο?....
να εχει το θαρρος να πεταξει....
ή να εχει το θαρρος να μεινει για παντα στην γη...και να κοιταει τους αλλους να πετανε....
ποσο?
καλε μου, το θαρρος που ζητας να βρεις θα στο δωσει η ιδια η ζωη....
η ιδια η ζωη....
η ζωη που πρεπει να ζησεις... κοιτωντας μπροστα... κοιτωντας καταματα την ιδια την ζωη σου...

Απριλίου 30, 2006 4:24 μ.μ.
γιώργος είπε...

καλησπέρα...
@χνούδι
στην περίπτωση αυτή την άσκηση την κάνει αυτός που θέλει...
και δεν ξέρω πόση δύναμη μπορεί να έχει για να την κάνει...
@vasiliki
καλή μου, θάρρος χρειάζεται για να αλλάξεις τη ζωή σου...
να γευτείς το νέο και το άγνωστο...
το παλιό και το γνωστό το ζεις στο πετσί σου... είσαι ασφαλής μέσα στο κύκλο που έχεις δημιουργήσει γύρω σου...
αν μπορείς να σηκώσεις τα μάτια να κοιτάξεις μπροστά, έχεις και το θάρρος να πετάξεις...

Απριλίου 30, 2006 7:38 μ.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

θαρρος καλε μου, ειναι να εχεις γνωρισει το αγνωστο, να θελεις να πεταξεις αλλα να μενεις στο παλιο, και να πατας στην γη...
και τα ματια μας, πιστεψε με πρεπει να τα σηκωνουμε εως εκει που το φως του ηλιου δεν θα μας τα καψει...

Μαΐου 01, 2006 7:53 π.μ.
γιώργος είπε...

@vasiliki
καλημέρα καλή μου...
δύο τεινά συμβαίνουν... ή δεν σου αρέσει το άγνωστο ή δεν θέλεις να πετάξεις...
με την πρώτη εκδοχή, είσαι καλά και λες ότι καλά κάνω και μένω εδώ...
στην δεύτερη, απλά παραιτήσε...
μοιάζει σαν να σου προσφέρουν μια δουλειά με καλύτερες αποδοχές και συνθήκες εργασίας, αλλά μακριά από το σπίτι σου, και 'συ την απορρίπτεις γιατί η δουλειά που έχεις τώρα σε βολεύει από θέμα απόστασης...
όσο για τα μάτια, τα σηκώνεις στον ορίζοντα, όχι ψηλά... και πίστεψέ με και από το ύψος αυτό, μπορείς να δεις το μέλλον...

Μαΐου 01, 2006 10:11 π.μ.
thegypsy είπε...

Να κρατιέσαι μα κριά γιατί πρέπει ενώ όλη σου η ύπαρξη ζητάει να είσαι εκεί που ανήκεις.
Αυτό κι αν είναι άσκηση θάρρους...

Καλημέρα...:)

Μαΐου 01, 2006 2:12 μ.μ.
anarchitect είπε...

Δεν μου αρέσουν οι ασκήσεις θάρρους... Καθόλου όμως...

Μαΐου 01, 2006 3:58 μ.μ.
γιώργος είπε...

@thegypsy
κατ'αρχήν καλώς ήλθες στην παρέα μας...
οι ασκήσεις θάρρους ποικίλουν ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του καθενός μας...
σίγουρα, το να πρέπει να είσαι μακρυά από εκεί που η καρδιά σου ζητά, πονάει και θέλει θάρρος...
όμως ξέρεις που θέλεις να είσαι...
και αυτό σου δίνει δύναμη να παλέψεις και θάρρος να νικήσεις...

Μαΐου 01, 2006 3:58 μ.μ.
γιώργος είπε...

@anarchitect
καλησπέρα...
σε κανένα δεν αρέσουν οι ασκήσεις θάρρους, αλλά πρέπει να τις κάνουμε...
είναι από τα πρέπει που αναγκαζόμαστε να κάνουμε συχνά...

Μαΐου 01, 2006 4:01 μ.μ.
anarchitect είπε...

Όχι ευχαριστώ... δεν θα πάρω...

Μαΐου 01, 2006 5:20 μ.μ.
Butterfly είπε...

Ασκήσεις θάρρους!!! Πόσο με κουράζουν. Πόσο με πονάνε!!!
Καλησπέρα yiorgo. Καλό μήνα

Μαΐου 01, 2006 8:00 μ.μ.
Santiago Nasar είπε...

Πάντως το κουμπί του "NO" είναι από την πλευρά της καρδιάς. Μάλλον θέλει και μια δευτερη σκέψη πριν το πατήσεις...

Μαΐου 01, 2006 10:07 μ.μ.
Santiago Nasar είπε...

oops λαθος comment σε λάθος post! sorry!

Μαΐου 01, 2006 10:08 μ.μ.
γιώργος είπε...

@anarchitect
μπορεί εσύ να μην θέλεις να πάρεις, η ζωή όμως σε αναγκάζει να το κάνεις...
οπότε εφ'όσον δεν μπορείς να το αποφύγεις, τουλάχιστον να το χαρείς...
@butterfly
όλους μας... όλους μας...
καλό μήνα...
@sandiago
εύχομαι την επόμενη φορά να είναι στο σωστό blog...

Μαΐου 02, 2006 1:40 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Το να σε διαβαζει κανεις ειναι κι αυτο ασκηση θαρρους!Το ταξιδι που ξεκινας ειναι γλυκο ωστοσο ξαφνικα μπορει να βρεθει κανεις σε κινουμενη αμμο κι εκει στον πατο να συναντησει συναισθηματα..

Μαΐου 16, 2007 2:01 μ.μ.