Θα 'μαι κοντά σου...

Πέμπτη, Απριλίου 06, 2006

Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την
κι πάψε πια να κλαίς.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου ‘λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες...

Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες...

Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ‘ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες...


(Α. Ιωαννίδης)



Ελπίζω να το ακούσεις μέσα στο σκοτάδι σου...

38 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν πιστευω πια σε παραμυθια

Απριλίου 06, 2006 12:05 μ.μ.
γιώργος είπε...

θα σου έχουν πει το παραμύθι με το λυπημένο τέλος...

Απριλίου 06, 2006 12:09 μ.μ.
anarchitect είπε...

Καλημέρα...
Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες...
Τί όμορφα! :)

Απριλίου 06, 2006 12:43 μ.μ.
jojo είπε...

όμορφα, μεγάλα λόγια, που τα λες εννοώντας τα, αλλά που όταν περάσεις το point of no return,
δεν ισχύουν πια....

έτσι είναι η ζωή.
προχωράει μπροστά και για αγάπες παλιές, ούτε που το κουβεντιάζει.

that's the story,
that's the glory of,
love...

Απριλίου 06, 2006 12:49 μ.μ.
γιώργος είπε...

Καλημέρα...
Το κακό ξέρετε ποιο είναι; Οταν μία φορά την πατήσεις, μετά οτιδήποτε πέσει στο δρόμο σου , το αντιμετωπίζεις με αντίστοιχη διάθεση...
Και πολλές φορές, τα χλωρά καίγονται μαζί με τα ξερά...
Για να κρίνεις όμως σωστά, πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου τα κάτωθι ερωτήματα: Πόσες φορές έχω πει και εννοείσει τον τίτλο;;; Πόσες φορές ήμουν σε θέση να το κάνω;;;
Οταν απαντήσεις ειλικρινά, τότε μπορεί να μην κάψεις άλλα χλωρά χόρτα...

Απριλίου 06, 2006 12:58 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

λαθος....τοτε ειναι που τα καις ολα και χωρις τυψεις μαλιστα...

γιατι οταν το ειπες και το εννοουσες (ακομα και αν δε το εβαλες ποτε σε λογια, αλλα η ιδια σου η σταση το ΦΩΝΑΖΕ), εισεπραξες πισω σκατα...

και ειπες, ''δεν πειραζει'', ας προχωρησω...

...και εχουν περασει 9 χρονια τωρα που το λες...

στο τελος, σε το πιστευεις πια...

ΤΕΛΟΣ

Απριλίου 06, 2006 1:26 μ.μ.
γιώργος είπε...

@morgana
ποτέ μη λες ποτέ... άκουσέ με...
πάντα υπάρχει ελπίδα...
δεν είσαι η μόνη που κάηκε... υπάρχουν πολλοί άλλοι γύρω σου... ίσως πολλοί περισσότεροι απ'ότι πιστεύεις...
αμύνονται πίσω από τις επιθέσεις τους... αλλά, βαθιά μέσα τους, οι πληγές υπάρχουν...

Απριλίου 06, 2006 1:32 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

μερικες μαλιστα δε γιαννουν ποτε

αλλα φτανεις σε ενα σημειο, που λες ''φτανει πια''.

γιατι το χειροτερο απ ολα ειναι, οτι παυεις να σεβεσαι και τον ιδιο σου τον εαυτο.

και ο εαυτος μας ειναι ο μονος φιλος και εχθρος που εχουμε.

Απριλίου 06, 2006 2:15 μ.μ.
γιώργος είπε...

οι πληγές, επουλώνονται... είτε από μόνες τους, είτε ο χρόνος, είτε γνωρίζοντας τον άνθρωπο που θα μπορούσε να σε βοηθήσει να τις κλείσεις...
εδώ επάνω, έρχεται ο εαυτός μας... οι πληγές υπάρχουν όσο εμείς έχουμε διάθεση να τις συντηρούμε... μένοντας προσκολλημένοι στις πληγές αυτές...
ο εαυτός μας πρέπει να δώσει ώθηση να ξεφύγουμε και να κοιτάξουμε μπροστά... δεν υπάρχει λόγος να θρηνούμε πάνω από ένα μνήμα... το κάνουμε για ένα μήνα, ένα χρόνο... όχι για πάντα...

Απριλίου 06, 2006 2:25 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

κανεις δε θρηνει για παντα.

Συμφωνω.

ΟΜΩΣ.

μετα απο ποσες φορες ''κακοτυχιας'' , θα πεις στον εαυτο σου: ''βρε, μηπως δε με παει το σπορ?''...

Απριλίου 06, 2006 2:28 μ.μ.
γιώργος είπε...

μα, μία φορά θα σου κάτσει το νούμερο...
είπαμε, δεν μυρίζουν όλα τα λουλούδια το ίδιο...
και τότε είναι που θα γυρίσεις στον εαυτό σου και θα πεις "ευτυχώς, με πάει τελικά το σπορ"...

Απριλίου 06, 2006 2:38 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

....μετα απο ποσες προσπαθειες αποτυχιας (επαναλαμβανω), θα εχεις το κουραγιο να το πεις?

πλακα μου κανεις?

Απριλίου 06, 2006 2:54 μ.μ.
γιώργος είπε...

σου φαίνομαι για άτομο που μπορεί να σου κάνει πλάκα;;;

Απριλίου 06, 2006 2:59 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

...σου φαινομαι οκ?

Απριλίου 06, 2006 3:32 μ.μ.
γιώργος είπε...

κοίτα να δεις... το χέρι μου δεν το βάζω και στο Ευαγγέλιο...
έχεις ρωτήσει κανά γιατρό;;;
πάντως, λόγω ηλικίας, φαίνεσαι...

Απριλίου 06, 2006 3:44 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

...και απ τη μυτη κρεμομαι!

Απριλίου 06, 2006 3:46 μ.μ.
γιώργος είπε...

τόσο μεγάλη είναι;;;
ή θέλεις να κάνεις μπαμμμ;;;;;

Απριλίου 06, 2006 3:53 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

μπου! σε τρομαξα?

Απριλίου 06, 2006 8:15 μ.μ.
γιώργος είπε...

δεν τρομάζω εύκολα...
τόσες τρικυμίες έχω περάσει, μία μάγισσα τι να μου κάνει...

Απριλίου 06, 2006 8:43 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

...αν εβαζα το χειροτερο μου προσωπειο και εμφανιζομουν μπροστα σου, οχι μονο θα τρομαζες, αλλα δε θα ξαναλεγες καλημερα...

απο την αλλη...

αν εβαζα το καλυτερο μου προσωπειο, θα μπορουσα ακομα και να σε γητευσω....

...και τα 2 θα ηταν ομως ψευτικα...

Απριλίου 06, 2006 8:58 μ.μ.
γιώργος είπε...

και τα δύο δικά σου δεν είναι;;; ασχέτως αλήθειας... πολλές φορές μας βολεύει ένα αληθοφανές ψέμα...
τρόμαξα;;;;

Απριλίου 06, 2006 9:07 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

οχι, τωρα τρομαξες εμενα.

Συγχαρητηρια...

Απριλίου 06, 2006 9:17 μ.μ.
γιώργος είπε...

πως είναι δυνατόν να τρόμαξα μία ατρόμητη μάγισσα;;;;

Απριλίου 06, 2006 9:33 μ.μ.
anarchitect είπε...

Βρε βρε τα παιδιά...!
Σας τρόμαξα?

(άσχετο-δεν ειδα γιατι μιλάτε)

Απριλίου 06, 2006 9:35 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

καλησπερα anarch...

yiorgo με τρομαξες γιατι δε νομιζω οτι υπαρχει κατι ποιο αδτσωπητο απο το ψεμα, το προσωπειο, την κοροιδια...

Απριλίου 06, 2006 9:48 μ.μ.
γιώργος είπε...

@anarchitect
καλησπέρα... όπως βλέπεις δεν μας τρόμαξες... εμείς τρομάζουμε ο ένας τον άλλο...
@morgana
ποιος μίλησε για ψέμα, προσωπείο, κοροϊδία;;;
το να προσπαθείς να είσαι ευγενικός, να κρατάς τον πόνο σου μέσα σου και να μην τον εξωτερικεύεις παντού, είναι προσωπείο;;;
αυτό εννοούσα όταν έλεγα για αληθοφανές ψέμα...
τίποτε άλλο...
με τα συναισθήματα δεν παίζεις...

Απριλίου 06, 2006 9:53 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

αν ειναι εται, παω πασο....


πολλη και καλη καληνυχτα σας

Απριλίου 06, 2006 9:59 μ.μ.
γιώργος είπε...

ήταν μία δύσκολη ημέρα...
για πολλούς από εμάς...
καληνύχτα...

Απριλίου 06, 2006 10:03 μ.μ.
NinaC είπε...

Πες μας το όνομα της κακούργας να πάμε να την ξεμαλλιάσουμε, που σε στεναχώρησε, πουλάκι μου!

Απριλίου 07, 2006 9:20 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

ασε...θα τη ξεμαλλιασει μονος του...

Απριλίου 07, 2006 9:30 π.μ.
γιώργος είπε...

@cd & @morgana
να είστε σίγουρες ότι άκουσε...
δεν χρειάζεται ξεμάλλιασμα, προς το παρών...

Απριλίου 07, 2006 9:40 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

μαλλον εχει κλεισει τ αυτια της και δεν ακουει τιποτα παρα μονο το φοβο της.

κακος συμβουλος

Απριλίου 07, 2006 10:08 π.μ.
Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

εεεεελα με ακουςςςςς????
;PPP

Απριλίου 07, 2006 10:09 π.μ.
γιώργος είπε...

ακούει κανείς;;;;

Απριλίου 07, 2006 10:36 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

ναι καλε! τι φωναζετε?

ΚΟΥΦΗ ειμαι???.....

Απριλίου 07, 2006 11:11 π.μ.
γιώργος είπε...

κάποιες φορές...

Απριλίου 07, 2006 11:30 π.μ.
alombar42 είπε...

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα τσακρούμ
έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια :)

Απριλίου 07, 2006 11:33 π.μ.
γιώργος είπε...

μόνο τα τσιγάρα και τα ποτά...

Απριλίου 07, 2006 1:12 μ.μ.